Δεν σκιάζονται αυτοί,
Έχουν την ανοσία στην Τιμή
Και την αρρώστια τους σημαία την υψώνουν.
Τα λόγια τους πτερόεντα,
Χάντρες γυαλιστερές - ένα τάλιρο η μία,
Στα παζάρια που μεγάλωσαν, πουλάνε.
Ημιμαθείς των αισθημάτων, άχαροι,
Λεπροί του κάλλους, τυφλοπόντικες,
Φαρισαίοι νεκροί, που μαγαρίζετε τις μέρες,
Αγέλες που δεν αρκείστε στις σάρκες σας,
Ανάθεμά σας!
Μη την αγάπη μου αγγίζετε!
Δεν είναι για τα μάτια σας τα μάτια της,
Τα χέρια της είναι ορίζοντας φλεγόμενος,
Έτη φωτός απέχουν από σας, τα όνειρά της.
Τη σκουριά σας κρατήστε μακριά της.
Είν’ η αγάπη μου απορρυπαντική,
Είναι ωκεανός για τη στενάχωρη καρδιά σας.
Ούτε σκιά δεν έχετε δίπλα της·
Φύγετε, το λοιπόν, από κοντά της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου