Αναγνώστες

22 Οκτ 2005

Λαϊκαί παροιμίαι - Μη πολιτικώς ορθαί


    • Είδε η γάτα το πράμα της και το πέρασε για πληγή. (περί υπερβολής)
    • Αρβανίτη φίλευε και τον κώλο σου φύλαγε. (αρβανίτης ων, το διαψεύδω)
    • Της στραβής ψωλής, οι τρίχες της φταίνε. (περί αθεμίτου δικαιολογίας)
    • -Τρέχει η μύτη σου, γαμπρέ! -Είναι απ' τον χειμώνα! -Σε ξέρω κι απ' το καλοκαίρι! (ό.π.)
    • Όποιος κατουράει στη θάλασσα, το βρίσκει στο αλάτι. (το "όλα εδώ πληρώνονται" σε παλαιά οικολογική εκδοχή)
    • Για χάρη του σταυραετού, γαμάει κι χελώνα. (παρέβαλε: βασιλικός-γλάστρα *ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: Κυνηγημένος ο λαγός από τον αετό κρύφτηκε στην φωλιά της χελώνας. Προκειμένου να μη γίνει βορά του αρπακτικού, υπέκυψε στην ανήθικη πρόταση της χελώνας που εκμεταλλεύτηκε την συγκυρία)
    • Το τάβλι θέλει υπομονή και το μουνί κυνήγι.
    • Κανείς δεν βρήκε πάτο στο μουνί.
    • Κι οι μούτσοι που γαμούσαμε, γινήκαν καπετάνιοι.
    • Όποιος διαβάζει με τ' αρχίδια, γαμάει με τα μάτια. (ανάγνωση με πρεσβυωπία)
    • Όπου καμπάνα και πουτάνα. (περί συχνότητας)
    • Θέλει η πουτάνα να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει. (προφανές)
    • Μακριά απ' τον κώλο μας κι όπου θέλει ας είναι. (κι αυτό προφανές)
    • -Σε γαμούνε, μάνα; -Με ρωτάν, παιδί μ';

      7 Οκτ 2005

      Νταβέληδες - Χωροφυλακή 1-0


      Την εποχή των ωραίων ληστών των ορέων, απόσπασμα της Χωροφυλακής από την Λιβαδειά, τους έστησε ενέδρα στο (γνωστό από τα σαλέ του πλέον) Λιβάδι του Παρνασσού. Ήταν Άνοιξη, τα χιόνια είχαν λειώσει με αποτέλεσμα το οροπέδιο να γίνει λίμνη, είχε και πανσέληνο. Με αυτά τα δεδομένα, όταν οι ληστές ξεπρόβαλαν από τα έλατα, διέκριναν το απόσπασμα και ξανακρύφτηκαν στο δάσος.
      Η σχετική αναφορά προς την Διοίκηση της χωροφυλακής, κατέληγε:

      « Λαμπαδιζούσης ούσας της σελήνης και ανακλώντος του φωτός επί της λίμνης εοράκαμεν ληστάς.
      Του γενναίου ημών Ενωμοτάρχου, Καραμήτρου Δημητρίου ανακράξαντος : « Αλτ !», είς εκ των ληστών απήντησεν : «Κλάστε μας τ’ αρχίδια».

      Σημειολογικό


      ΕΙΔΗΣΗ της 21.11.02

      "…Κανείς δεν μπόρεσε να καταλάβει, γιατί αυτοκτόνησε η 14χρονη".

      …………………

      (Το χωριό της λέγεται Κλαυσί).


      .

      Η Μαλβίνα έγραψε:


      ..."Με τον Θεό του δεν μπορεί κανείς να κοιμηθεί και σαν άνθρωπο δεν μπορώ να σε ποθήσω."

      Μαλβίνα Κάραλη, "Αθώος σαν αγαπημένος"

      Ο George είπε...


      Τα περισσότερα λεφτά μου τα έφαγαν οι γυναίκες. Τα υπόλοιπα πήγαν τζάμπα!

      George Best (θα κάνει ακόμα μια φορά τρίπλα στον Χάρο;)

      6 Οκτ 2005

      Γιατί μπαμπά ;...


      Γιατί μπαμπά, ο Γερμανός - όχι των κινητών, ο άλλος ο αμετακίνητος - κάλεσε στην Εθνική τον Δέλλα και τον Μπασινά που έχουν να παίξουν μπάλλα 8 μήνες και δεν κάλεσε τον Αναστόπουλο και τον Αλεξανδρή, που και καλύτερη μπάλλα ξέρουν και σίγουρα πιο προπονημένοι είναι;

      4 Οκτ 2005

      Aναμονή


      Η αναμονή είναι μια βρώμικη δουλειά
      Αλλά κάποιος πρέπει να την κάνει.

      Κάποιος πρέπει να γίνει βροχή,
      να γίνει γομολάστιχα, να γίνει χιόνι.
      Να σβήσει περασμένους δρόμους
      και λίμνες ακίνητες.
      Να γίνει ο κόσμος ένας χάρτης άσπρος
      παρθένος μουσαμάς για το χρωστήρα του ζωγράφου.

      Και η ζωγραφική είναι μια βρώμικη δουλειά,
      αλλά κάποιος πρέπει να την κάνει.

      Μαρία Ιουλίου


      Αχ Μαρία, Μαρία,
      το Μ του στήθους σου
      φαράγγι να βουτήξω άπτερος
      κι εξαίσιος ν’ ανέβω.
      Μαρία, θάλασσα αλλοτινή,
      τα απολιθωμένα όστρακά σου
      στολίδια θα φορέσω,
      ιθαγενής του έρωτα,
      πολύχρωμος.
      Μαρία, αλφάδι του ζωδιακού,
      μη περπατάς σαν άστρο θερινό
      και χάνει ο ήλιος ρότα.
      Μαρία, μήλο των Εσπερίδων,
      χέρια λαίμαργα σε πόθησαν
      κι εσύ ακόμα αφάγωτη, στιλπνή
      και καθαρή από σκουριές, οπώρα,
      αμάραντη σαν κόκκινη σελήνη
      ανατέλλεις.

      Μου 'ρχεται να κλάψω


      Μου 'ρχεται να κλάψω για τα λίγα που δεν κάναμε,
      να κλάψω για τα πολλά που κατακτήσαμε,
      για τις μέρες που φωτίσαμε,
      για τις νύχτες που ξενυχτήσαμε.

      Μου 'ρχεται να κλάψω για τον ήχο της πόρτας που άφησες πίσω σου,
      για τη σιωπή που κλείδωσες μέσα μου.


      Θα κλάψω που ο έρωτας δεν μας τιμωρεί με ισόβια.

      Το είπε ο Γιώργος:

      άμα ζήσω θα τους γαμήσω,
      άμα πεθάνω θα μου κλάσουν το μπούτζο.

      Γεώργιος Καραϊσκάκης
      (δεν το είπε για τούρκους...)

      Λάσπη

      Και τη λάσπη μην την αποδιώχνεις.
      Από κει η ζωή·
      και γύρω μας,
      και η ζωή και η λάσπη.
      Το σπόρο σου ν’ αφήσεις,
      -μέσα και γύρω-
      κι αυτός, είναι σίγουρο,
      εύωχος θα βλαστήσει.
      Γιατί τα πιο όμορφα λουλούδια,

      στην έρημο ανθίζουν.

      3 Οκτ 2005

      Το όνειρο του σκύλου

      Πιστό σκυλί στα πόδια σου·
      Κι όταν κοιμάσαι, όνειρο πιστό
      Στα πόδια σου
      Κοιμάμαι.
      Σαν θα ξυπνήσεις
      Το όνειρο του σκύλου σου θα είμαι.
      Ο σκύλος του ονείρου σου θα είμαι.
      Το όνειρό σου το πιστό

      Που ξενυχτάει.