στην Ευ.
Ήρθες σα νύχτα που αγάπησε του μόνου τη φυγή,
σα θαύμα που το ξέρει μόνο ένας.
μικρός βοριάς τα κύματα σγουραίνει
και μυστικά μες στην αχλή
κει στην προβλήτα του Μαρτιού
του μπουκαλιού τις λέξεις φέρνει,
τις απιθώνει τρυφερά
όπως τα μωρουδιακά μες στο συρτάρι
και παίρνει ο χρόνος χρόνο.
σαν ουρανός που λάμπει μόνο σ’ έναν.
πώς να το δεις;
τη νύχτα που μας πέρασε σε είδα εγώ
στα χείλη που μου ήπιαν τον ιδρώτα.
Έλα ξανά, σαν άγνωστος θεός
και θα ’μαι εδώ γλυκός βωμός
και παπαρούνα αφύλαχτη·
έλα ξανά,
μυρωδικά
τα δώρα σου να πάρεις.
5 σχόλια:
Πόσο αισθαντικές εικόνες! Πανέμορφο. Τυχερή η μούσα.
@ανέφελη,
καλημέρα ανέφελη από μένα.
Καλημέρα/καλησπέρα και από εμένα. :-)
''Ήρθες σα νύχτα που αγάπησε του μόνου τη φυγή,
σα θαύμα που το ξέρει μόνο ένας...''
Monaliza
( Ευ-τυχία )
Ευ-χαρις-τω.
Δημοσίευση σχολίου