Όταν ο Rilken συνάντησε τον Borja

Αμφίβιον Αφήγημα Εις Συνεχείας

Μέρος Α' : ΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΙΟΣ

Ο Rainer Maria Rilken, ρομαντικός κομμωτής του περασμένου αιώνα, που εξελίχθηκε σε Μείζονα Ποιητή, έγινε γνωστός όταν έστειλε το «Σαμπουάν σ’ έναν νέο ποιητή», ο οποίος ποιητής είχε πιτυρίδα και για τον λόγο αυτόν δύσκολα γινόταν αποδεκτός στα φιλολογικά σαλόνια. Ο Νέος Ποιητής λεγόταν Jorge Luis Borja και μόλις είχε ξεκινήσει καριέρα ποδοσφαιριστή.

Παρότι σέντερ φορ, δίχτυα δεν έβλεπε με τίποτα! «Τυφλό» τον ανέβαζαν, «τυφλό» τον κατέβαζαν οι οπαδοί. Μια κουλτούρα όμως, όπως και να ’χε, τη διέθετε: ανάμεσα στα ημίχρονα διάβαζε το «Ο Έρως Είναι Τυφλός» του Boris Vian ή άλλες φορές απήγγειλε με κλειστά μάτια την «Ιλιάδα» σε μετάφραση Jose Feliciano. Τις νύχτες στραβωνόταν να διαβάζει ώρες ολόκληρες με το σπαρματσέτο, στη φτωχική κάμαρα που είχε νοικιάσει από μια άσπλαχνη γιαγιά, aka η γιαγιά της αθώας Erendira.

Λίγα χρόνια καριέρας και άσπρη μέρα δεν είχε δει. Παρακινημένος από την αθώα Ερέντιρα, μοντάρει ένα dvd με τις καλύτερες αγωνιστικές στιγμές του διάρκειας 1.35 λεπτών, και αναζητά την τύχη του στην Ανενωμένη -τότε- Ευρώπη.

Ο Rainer Maria Rilken, γόνος ευκατάστατης οικογένειας της Πράγας, φοιτούσε τότε στην Στρατιωτική Ακαδημία. Κάτι οι κακουχίες από το φοντύ που το έβαζαν μακρυά του στο τραπέζι, κάτι τα ψηλά τακούνια που είχαν οι μπότες οι κατασκευασμένες αποκλειστικά γι’ αυτόν, από έναν εβραίο τσιγγάνο ονόματι Almodovar, ήρθε και πήρε την κατιούσα η υγεία του. Άρχισε να ασχολείται με την κομμωτική και την λογοτεχνία ταυτόχρονα -«και τα δυο είναι Τέχνη» έλεγε αρχοντικά, «να δείτε που ογδόντα χρόνια μετά από μένα, κάποιος έλληνας θα το διαπράττει, με το αζημίωτο, στη Ρώμη»- και παρουσίαζε τα έργα του στα νάιτ κλαμπ της Κεντρικής Ευρώπης. Μπροστά σε κοινό μεθυσμένο από αψέντι, μπούτια και σερβιτόρικα βυζιά, υπό τους ήχους μουσικής R’n’B (Rhythm ’n’ Bolero), μόλις έφταναν τα μεσάνυχτα, άρχιζε την performance: ανέβαινε στη σκηνή διακόπτοντας τους μουσικούς και καταλαμβάνοντας το αναλόγιο του μαέστρου, απολάμβανε να χτενίζει επιδεικτικά τα κείμενα που ήταν προς εκτύπωση. Οι κριτικοί τον επαινούσαν αλλά οι κρητικοί θαμώνες τού πετούσαν χοχλιούς μπουρμπουριστούς και κατσικίσιο τυρί. Αναγκαστικά, περιόρισε τις εμφανίσεις του για μια σαιζόν στο Hard Rock Cabaret της Πράγας.

Η συνέχεια επί της οθόνης (του pc)