Μαζεύει άμμο ολημερίς,
τη νύχτα πλάθει γυάλινους έρωτες.
Τους φυσάει χρώμα για ζωή·
μόνο μπλε, άσπρο, κι ένα κόκκινο πηχτό
κλεμμένο από τα σκέλια μιας όμορφης.
Το πρωί τούς κρύβει ανάμεσα
στις παιδικές ζωγραφιές.
Έκανε σχέδια για το μέλλον
(με μολύβι Faber 2Β, μαλακό).
Για χρώμα έστυβε μικρά φρουτάκια.
Άπλωνε το χυμό με τα δάχτυλα
και λερωνόταν.
Όταν στέγνωναν τα σχέδια
τα φύλαγε στο ψυγείο
μέχρι να ’ρθουν οι φιλενάδες.
Τα συνόδευαν με κόκκινο κρασί.
Μετά τον εσπερινό,
κρέμασε τάμα στον μικρούλη άγιο
δυο νησιά και μια ποδιά κουζίνας.
Τα όνειρα τα έστειλε στον παλιατζή.
Γέμιζε το δισάκι του
με υποσχέσεις και προθέσεις.
Πολλές φορές γύρισε πίσω,
επειδή στη διαδρομή εκτελούνταν
ακυρωματικά έργα.
4 σχόλια:
Οι εικόνες σας με μάγεψαν και πάλι. Εύγε.
Την καλησπέρα μου!
Και για τους στίχους
Ε Υ Χ Α Ρ Ι Σ Τ Ω!
@ Θοδωρή,
κάτι χάνω, στείλε μέηλ.
@Ανέφελη,
μη στείλεις μέηλ!
;)
Δημοσίευση σχολίου