κι εγώ ζαλίζομαι να σε κοιτάω καθώς
ανέρχεσαι μες στο εωθινό γαλάζιο
ώσπου γίνεσαι μια αδιόρατη κουκκίδα
ώσπου τα μάτια μου δακρύζουν
ώσπου διαλύεσαι τελείως για να γίνεις
ο χρόνος που σαπίζει μες το αίμα μου.
ανέρχεσαι μες στο εωθινό γαλάζιο
ώσπου γίνεσαι μια αδιόρατη κουκκίδα
ώσπου τα μάτια μου δακρύζουν
ώσπου διαλύεσαι τελείως για να γίνεις
ο χρόνος που σαπίζει μες το αίμα μου.
Σπύρος Τσακνιάς, Ομόκεντρα Ποιήματα
1 σχόλιο:
Ο συμβουλευτικός σας ιατρός, Dr. Φλάντζας, επέστρεψε και είναι έτοιμος να απαντήσει στις ερωτήσεις σας.
Δημοσίευση σχολίου