Αναγνώστες

8 Μαρ 2007

στα ενδότερα


Σα κάνεις πέρα απ’ τη θάλασσα του πλήθους

έρχονται τα λόγια κι οι κινήσεις των συναναστροφών

κει πίσω απ’ τα’ αυτιά σου να συναχτούν

όπως μαζεύει ο λίβας φύλλα, σκουπίδια κι αποτσίγαρα

στα ρείθρα των πεζοδρομίων.

Τότε, βροντές και ψίθυροι σιγούν

μπρος στην ώρα της κρίσης που αναλαμβάνει

-θεά και μάστιγα μαζί-

ως πωλητής οπώρων στη λαϊκή

τα σαπάκια να ξεσκαρτάρει.




6 σχόλια:

avissos είπε...

-θεά και μάστιγα μαζί-

μου άρεσε..

παράλληλος είπε...

Καλωσόρισες Avissos στην άβυσσο.

Marialena είπε...

Γιώργο χαίρομαι που μέσα από την ποίηση, συμπλέουμε σε αυτή τη θάλασσα τη πλασμένη από λέξεις και νοήματα, τόσο τρομακτικά αλλά και τόσο και συναρπαστικά παράλληλα.

Μαριαλένα

Θεοδόσης Βολκώφ είπε...

Καλησπέρες...

"θεά και μάστιγα μαζί"...


Βολκώφ

παράλληλος είπε...

@Marialena, μπορεί να είναι και λίμνη...
@Θεοδόση, απλή συνωνυμία!

nikolakisdiaselos είπε...

θεά και μάστιγα μαζί- πόρνη νύχτα που για τα μάτια της σφάζονται νταβατζήδες νάνοι...