Νταρφούρ.
300.000 νεκροί από τον χειμώνα του 2003.
10.000 νεκροί τον μήνα. 250.000 πρόσφυγες.
«Η Κόλαση επί Γής» δήλωσε ακόμη και αυτή η γατούλα των ισχυρών, ο Κόφι Ανάν.
Η πρώτη γενοκτονία του 21ου αιώνα.
Οι «άραβες» του Σουδάν με την αμέριστη υποστήριξη και βεβαίως προτροπή της χούντας που κυβερνά, εξολοθρεύουν τους συμπατριώτες τους «αφρικανούς» του Νταρφούρ. 2,5 εκατομμύρια οι πρόσφυγες. Λιμοκτονία, έλλειψη νερού. Οι βιασμοί, και παιδιών, στην ημερήσια διάταξη. Τα βασανιστήρια εννοούνται.
Η Δύση, εμείς, «δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα», τοις κείνων θελήμασι πειθόμενοι, ψάχνουμε αυτόν που χάλασε τη μπογιά στο γκάτζετ της πρεσβείας. Οι πλανηταρχίδηδες και τα παραφερνάλιά τους εξάγουν τόνους δημοκρατίας και μεταφυτεύουν τσαμπουκαλίδικη ειρήνη στου κασίδι το κεφάλι.
Κι εμείς γελούσαμε σαν τα παιδιά την άλλη μέρα, ποντάροντας στο τραγούδι της Γιουροβίζιον και την ήττα του Ολυμπιακού. Οι φίλοι μας τα ζώα δημοσιοΠρετεντέρηδες και ΛαρυΚίνγκηδες που αξιολογούν τις ειδήσεις απανταχού της γής, στην καλύτερη περίπτωση αναφέρονται στο Νταρφούρ, όταν το επισκέπτεται εθιμοτυπικά η πρέσβειρα καλής θελήσεως πίπας Αντζελίνα Τζολί, κι όξω απ’την πόρτα!
Το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο μόλις τον προηγούμενο μήνα με εντολή του
Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, έκανε αναφορά (ούτε καν κατηγορία) εναντίον 2(!) ολάκερων αξιωματούχων, μπας και διερευνηθούν 51 (συνολικά!) εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Σα δε ντρεπόμαστε λέω ’γω!
Περισσότερη πληροφόρηση:
Ελληνικά μπλογκ για το Νταρφούρ
Ιστοσελίδες για γαλλομαθείς εδώ κι εδώ.
Οι αγγλόφωνες σελίδες ασχολούνται με τις κυλόττες των Όσκαρ και δεν προκάμουν.
6 σχόλια:
...Κι εμείς, αμίλητοι χτυπάμε αλύπητα στίχους και στιχάκια να ομολογήσουν, λέει, πως είναι ποιήματα. Ανοίγουμε τις πληγές των παιδιών για να ψάξουμε λέξεις και λέμε στον καθρέφτη "τι να κάνω κι εγώ;"
Ντρέπομαι φίλε!
(...)Θα δούμε κάποια παρόμοια πρωτοβουλία στην Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη; Σιγά μην ασχοληθούμε με το Νταρφούρ. Εχουμε τα δικά μας. Ετσι κι αλλιώς, για το επόμενο διάστημα η ατζέντα των διαδηλώσεων έχει καλυφθεί με το... άρθρο 16, βεβαίως. Επιπλέον, στο Νταρφούρ δεν εμπλέκονται Δυτικοί ή ειδικότερα Αμερικανοί ιμπεριαλιστές: εκεί, Σουδανοί σφαγιάζουν Σουδανούς. Συνεπώς, το δράμα του Νταρφούρ δεν προσφέρεται για «αγώνες» γράφει η Τέτα Παπαδοπούλου στο λινκ της Ελευθεροτυπίας.
Αυτό που "ξεχνά" η φίλη μου η Τέτα Παπαδοπούλου, είναι ότι ο ένας αγώνας δεν αποκλείει τον άλλον, το ένα ενδιαφέρον δεν αποκλείει το άλλο. Και άμα θέλω να "δημοσιοσοφιστήσω" κι εγώ, να δεις ειρωνείες που μπορώ να γράψω.
Τουτέστιν δεν είναι απαραίτητο να μειώνουμε με ειρωνεία τη σημασία του χι άσχετου γεγονότος (πχ αρθρο 16) για να αναδείξουμε ένα ψι άσχετο ζήτημα (Νταρφούρ).
Πολύ σωστά το βάζεις, Πάνω. Το δεύτερο επίπεδο στο σχόλιο της κυρίας Τέτας, είναι πράγματι προβοκατόρικο. Πρώτη φορά γίνεται;
Ο πρετεντέρης (με μικρό το π) έχει πολλά παιδιά...
συμφωνώ με τον πάνω. Ο αγώνας δεν πρέπει ν' αποκλείει, αλλά να συμπεριλαμβάνει.
Ναι, Νικολάκη. Κι εγώ που θέλω να έχω το νου μου, τσίμπησα...
Δημοσίευση σχολίου