Τι χρώμα έχει το σκοτάδι; ◦ Τα τραίνα γιατί δεν έχουν παράθυρα πλέον; ◦ Είσαι όμορφη με μια πίκρα σαν Κυριακής απόγευμα ◦ Don’t treat me like a god, treat me like a dog ◦ Το μισό της καρδιάς, είναι καρδιά; ◦ Γλυφό νερό μού μολογάει το στόμα· το σώμα θάλασσα ◦ Στα πόδια ο άνεμος φυσάει βλάσφημα ◦ Κάποιοι πρόλαβαν να αγαπήσουν τον εαυτό τους λίγο πριν την ήττα ◦ Μόνοι στο πλήθος, σα τριαντάφυλλο που κοιμήθηκε τ’ αγκάθια του ◦ Η λίστα για τα ψώνια: η καθημερινή λογοτεχνία σε κοινή θέα ◦ Σ’ αρέσουν ακόμα οι Τρύπες; ◦ Μένω στα ξέφωτα της νύχτας, η ζωοδόχος μου πληγή στο φως της μέρας αγριεύεται ◦ Κάπου να πάω, κάποιον πρέπει να θάψω ◦ Ένα δάχτυλο ίσως ◦ Μόνο ένα δάχτυλο ◦ Πνευματικό οίδημα ◦ Σφουγγάρι το μυαλό ◦ Ζώο ανωφελές ◦ Ο ήλιος, Ζάλογγος κηρυγμένος εν αγνοία ◦ Κι εμείς που φεύγουμε συνέχεια, ούτε ένα λεξικό του εαυτού μας δεν διαθέτουμε ◦ Τι γλώσσα μιλάνε τα καράβια; ◦ Ονειρεύτηκα χθες πως ονειρεύτηκα…
21 σχόλια:
επειδή τα βλέπω όλα ανάποδα "φύλλα πικροδάφνης" :Ρ
ονειρεύτηκα χθες πως ημουν μπροστά απ τον μπερντέ και τα έβλεπα όλα ίσια, - τα καράβια πλατσουρίζουν μουρμουριστά - πρώτα βρίσκεις την τελεία και μετά το γράμμα έτσι γινεται η γλώσσα νοητή - καιει πολύ το να κοιτάς μα καιει πιότερο σαν το ξεχνάς - για τον νεοέλληνα μιλάς? - Μυθολογία, πλέον οχι σφουγγάρι, κιμωλία μισοτελειωμένη μοιάζει - μη σου πω και έλκος - περνιέται για όραση - δες εναν καδθρέφτη αρκεί στις μέρες μας - μη φοβάσαι θα αλλάξει σύντομα η μέρα θα χαθεί - ΔΕΝ, αρνούμαι ντε να μεγαλώσω - τώρα που το είπες μου λείπει ξίδι για όταν θυμώνω - αγκάθι! αγκάθι! θέλω κι εγώ, ετσι ησυχία - και θες να πεις θα τον κουβαλούν αιώνια; δεν θα πάρω - η κρυσταλλινη πηγή καπου στη νύχτα κρύβεται, γι' αυτό - το μισό ειναι κι αυτό εκεί, τικ - are you sure? - χειμωνιάτικο ή καλοκαιρινό το απόγευμα; - γιατί βιάζονται - το χρώμα που του δινει η ζωή του καθενός... αιώνιο ή για μια στιγμή...
πολύ καλησπέρα σας και συγνώμη για την μακροσκελλή απάντηση αλλά ενεπνεύσθην η γριούλα
@ παράξενο δαιμόνιο,
ο καθείς και τη δάφνη του.
Χαίρομαι που παρεσύρθης και ενεπνεύσθης η γριούλα(?!) και με ορμή έφηβου τα σπας!
(Ο καθρέφτης -τι εργαλείο!- μαχαίρι ψυχής: το θέμα είναι ΠΩΣ το χρησιμοποιείς).
Η ζωοδόχος πληγή!
:)
Το απόλαυσα. Ποτέ δεν είχα δει έτσι τη λίστα για τα ψώνια! Εμένα, πάντως, μου αρέσουν ΠΑΝΤΑ οι Τρύπες. Αλλά και οι James:
"I'm addicted to you, you're my love, my senorita..."
Καληνύχτα, Παράλληλε, πρέπει να πάω για ύπνο.
εμ παράλληλε εκεί ειν τα ζόρια στους καθρέφτες, τελευταία μαλλον παράχρηση γίνεται ούτε καν κατάχρηση... ίσως φταιει κι ο μπερντές μου απ την ανάποδη δεν ξέρω.... δεν ειμαι σίγουρη... μήπως δεν με νοιάζει κι όλας... συνήθως ομως νευριάζω όχι για πολύ για όσο χρειάζεται...
Ανέφελη κι εμένα πάντα μου αρέσουν οι Τρύπες , το ΔΕΝ πήγαινε στο δεν θελω να μεγαλώσω γμτ :( αλλά η ταυτότητα δεν με ακούει ΠΟΤΕ να μου κάνει μια χάρη να ξεχαστεί
πωπω πολυλογία συγχωρνάτε με καλέ...
σας καληνυχτίζω
τα σπας μάστορα...
πνευματικό ηδύποτο...
καλησπέρα!!
πνευματικό ηδύποτο...
καλησπέρα!!
@ Νομάδα ,
και αρτεσιανό φρέαρ γίνεται, αν το θέλει κανείς.
@ Ανέφελη ,
σου αρέσει και ο Ντίνος Σαδίκης έμαθα ;)
@ παράξενο δαιμόνιο ,
η "πολυλογία" σου ίσως να σημαίνει ότι έχεις πράγμα να βγάλεις...
Παρακαλώ, ελεύθερα!
@ mist,
την καλημέρα μου.
Τα ηδύποτα είναι στη σελίδα σου.
@ Διάσελε,
πρώτα μας σπάσαν άλλοι -ξέρεις εσύ-, ευτυχώς τα κομμάτια του Όσιρι επανενώθηκαν...
Απολαυστικός και μοναδικός στο είδος σου!
να γιατί έλεγε ο παππούς μου πως κάθε νοικοκυρεμένος κήπος οφείλει να έχει σε μιά άκρη μια δάφνη. αλλιώς δεν βλέπει χαϊρι...
έτσι κι εμείς.
καλά να περνάς και σύντομα να ανταμώσουμε!φιλιά στην Έυη...
τα καράβια
χρησιμποιούν σίγουρα υγρά σύμφωνα...
πολλές καλησπέρες ρε ποιητή!
@ Monaliza ,
θα βάλουμε και δυόσμο και βασιλικό...
(καλές οι εργασίες, αλλά να ανεβάζουμε και κάτι, ε;)
@ Μετεωρίτη ,
πιστεύω πως γλυστράνε πάνω σε υγρά φωνήεντα.
Να γλυκομιλάς στα δίδυμα, με λέξεις που αποτελούνται από υγρά.
Δεν ξέρω ποιά λέξη να σχολιάσω και ποιά ν'αφήσω παραπονεμένη...
Δεν χόρταζα να το διαβάζω κι αυτό ελπίζω να καλύπτει το τι θέλω να πω!
Καληνύχτα!!
"Το μισό της καρδιάς, είναι καρδιά;"
Το μισό φεγγάρι είναι φεγγάρι;
Αυτό που πρέπει να κάνει το κάνει καθημερινά... αλλα περιμένει τη στιγμή που θα είναι ολόκληρο... για να φωτίσει γεμάτο, τον κόσμο!
Εις τα κράσπεδα της μεγάλης κοσμοσυρροής, ολίγοι πλανόδιοι μουσικοί και σαλτιμπάγκοι, προσεπάθουν να ελκύσουν την προσοχήν των ακραίων θεατών, με άσματα, ή με ταχυδακτυλουργικάς και ακροβατικάς επιδείξεις. Ουδείς όμως παρηκολούθει τους πλανοδίους αυτούς καλλιτέχνας, παρ΄ όλον ότι, τινές εξ’ αυτών, δεν εστερούντο ποιητικότητος και ταλέντου, διότι, και οι πλέον μεμακρυσμένοι από το κέντρον της συναθροίσεως, είχαν την προσοχήν των εστραμμένην προς την τεραστίαν σφαίραν, ήτις διεκρίνετο από παντού. Μία μόνον εξαίρεσις υπήρχε. Εις εν ακρότατον σημείον της ομηγύρεως, μια ομάς εκ δεκαπέντε περίπου ανδρών, παρετήρει, ουχί το αερόστατον, αλλά μίαν νεαράν ακροβάτιδα, ήτις, υπό τους ήχους ενός ντεφιού, που έσειε ένας νεώτερος αδελφός της, εξετέλει διάφορα γυμνάσματα με μεγάλην ευκαμψίαν και δεξιοτεχνίαν.
δ
(καλά ήρθα, ή αλλού αρμενίζω ;)
Σωστά έπλευσε το αερόστατό σου, δήμητρα τ’!
Εξάλλου, η Αργώ προόρισται να καταπλεύσει στη Νέα Κροστάνδη.
[Αρκετά του το κάναμε Οκτάνα του Παναγιώτ’ ας καννιβαλίσουμε κι εδώ.]
Χαίρομαι κι ευχαριστώ.
@ day-dreamer,
ναι, έτσι. Ας είμαστε ρεαλιστές: ας απαιτήσουμε το ολόκληρο, για να παραφράσω το σύνθημα του Γαλλικού Μάη (αιωνία του η μνήμη!)
@ Christina Noe ,
Μη τις φοβάσαι τις λέξεις, δεν παρεξηγούνται. Κοινές μας ερωμένες είναι και μεταφέρουν τα αισθήματα του ενός στον άλλον.
Να είσαι καλά.
Δημοσίευση σχολίου