Άλλο Rodin κι άλλο Cobain!

Μόλις βρω τα βήματά μου

Θα σύρω τον δικό μου τον χορό.

Μπορεί να είναι τσάμικος

Μπορεί και heavy metal.

Που πα’ ρε γύφτο με το τζήν,

Εδώ χορεύει το ευ ζην!

Η Ιστορία στα θρανία

«Η μάχη της ιστορίας στα χαρακώματα της σχολικής αίθουσας» είναι το θέμα που θα παρουσιάσει η καθηγήτρια Ιστορίας κα Χριστίνα Κουλούρη, στο πλαίσιο του κύκλου «Κοινωνία και Ιστορία». Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στη Λιβαδειά, στο βιβλιοπωλείο «Σύγχρονη Έκφραση» (Δευτέρα 5/11, στις 8:15).

Εννοείται πως θα είναι, αν μη τι άλλο, ενδιαφέρουσα και η συζήτηση που θα ακολουθήσει.

Για τους φίλους που δεν γνωρίζουν, οφείλω να ενημερώσω ότι οι εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται στο βιβλιοπωλείο 15 χρόνια τώρα, διεξάγονται σε επίπεδο που θα ζήλευαν πολλές διαφημισμένες «κεντρικές». Απ’ όλες τις πλευρές: θεματολογία, εισηγητές, κοινό και ενδιαφέρον των συζητήσεων.

Το Αντίστροφο Αυγό (#2)

9.

Ονειρεύτηκα τον πατέρα

Που κέρδισε στη πρέφα.

Με κέρασε πορτοκαλάδα «Αγνή».

10.

Ο πατέρας έχει χοντρά μπράτσα.

Δουλεύει κομπρεσέρ στη ΜΟΜΑ.

Είναι ο πιο δυνατός.

Δεν μπορώ να τον πονέσω.

11.

Όταν μεγαλώσω

Θα φορέσω ρούχα αλλιώτικα

Από του αδερφού μου.

12.

Στον πυρετό μου βλέπω τεράστιους κύβους

Ελαφριούς σαν πλανήτες.

Εγώ είμαι βαρύς.

13.

Όχι άλλο σαπούνι στον πωπό.

Δεν είμαι δυσκοίλιος.

Τα σκατά είναι που σιχαίνομαι.

14.

Μ’ αρέσει η θεία μου.

Ντρέπομαι.

15.

Φοβάμαι τα σκυλιά.

Όταν μεγαλώσω

Θα έχω δύο.

16.

Δεν μπορώ να καταλάβω

Τι με σπρώχνει να σπρώχνω το κορδωμένο μου πουλί

Στην κοιλιά της Κατερίνας.

Πονάει!

17.

Όχι άλλες κουβέρτες.

Μ’ ένα χάδι, μάνα, σκέπασέ με.

18.

Μη με φασκιώνεις, μάνα!

Θέλω ν’ αγγίζω το πουλί μου.

19.

Να παίξουμε κρυφτό.

Αν δεν με βρίσκετε

Στη μήτρα της μαμάς μου θα κοιμάμαι.

Το Αντίστροφο Αυγό (#1)

1.

Μόλις γίνω πάλι παιδί

Θα σε ξαναγαπήσω απ’ την αρχή.

2.

Τη ξέρω αυτή τη μυρωδιά σου!

Στην πρώτη μου ανάσα

Ένα μουνί

Με πασάλειψε με αίμα.

3.

Μάνα

Μουνί

Μαρία

Ένα Μι όλη μου η ζωή.

4.

Ο μπαμπάς ξυριζόταν με ξυραφάκια Astor.

Σαν πρωτότοκος

Τον κληρονόμησα.

Τώρα κόβομαι κάθε μέρα.

5.

Ο μπαμπάς καπνίζει «Έθνος Εξαιρετικά»

Ζηλεύω που χτυπάει το τσιγάρο στο πακέτο:

Ταπ ταπ ταπ.

6.

Το βράδυ που θα ’ρθει ο μπαμπάς

Θα μου φέρει καβούρια.

Η μαμά θα του πει να με δείρει.

7.

Ο μπαμπάς μυρίζει λευκό σαπούνι «Ερμής».

Η μαμά κρεμάει το σκοινί.

8.

Δε θέλω άλλα μπράβο.

Να παίξω θέλω.

Παράπονο

Χαρά στη μνήμη που σε παίζει

σα τραπουλόχαρτο κάτω απ’ το τραπέζι.

Χαρά στη λήθη που σκορπάς

ανθέ της πέτρας, δε με χωράς-

με μεθάς.

Φυόμαστε (πότε pause και πότε play)

στο δευτερόλεπτο που κλαίει

εν’ αγγελάκι πεταμένο, ορφανό,

σ’ ένα παράδεισο βουβό,

χωρίς θεό.

Καλώδιο είμαι δίχως άκρη.

Φέγγω στη νύχτα φαναράκι,

πυγολαμπίδα στου διάσελου το STOP

σαν ένα γήπεδο χωρίς γκολπόστ∙

vemë më posht!*

---

*Πάμε παρακάτω (αλβ.)

"Τρία κείμενα για την ουτοπία" (παρουσίαση στη Λιβαδειά)

Ουτοπία του Thomas More

Νέα Ατλαντίς του Francis Bacon

Η νήσος των Παϊν του Henry Neville

Με αφορμή την έκδοση του βιβλίου “ΤΡΙΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΥΤΟΠΙΑ “ (εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ), τη Δευτέρα 22 Οκτωβρίου, ώρα 8.30 μ.μ., το βιβλιοπωλείο Σύγχρονη Έκφραση διοργανώνει εκδήλωση με θέμα:

Η ΟΥΤΟΠΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

με ομιλητή τον Στέφανο Ροζάνη (διδάσκων στο Πάντειο Πανεπιστήμιο).

ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ

ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΦΡΑΣΗ

Δημάρχου Ι. Ανδρεαδάκη 49, (πρώην Πεσ. Μαχητών), Λιβαδειά

τηλ.& fax (22610)23136, e-mail: n-lamp@otenet.gr

Μνήμη αντί μνημοσύνου

9 Οκτωβρίου 1967, La Higuera, Βολιβία 27 "Τότε οἱ στρατιῶται τοῦ ἡγεμόνος παραλαβόντες τὸν Ἰησοῦν εἰς τὸ πραιτώριον συνήγαγον ἐπ' αὐτὸν ὅλην τὴν σπεῖραν· 28 καὶ ἐκδύσαντες αὐτὸν περιέθηκαν αὐτῷ χλαμύδα κοκκίνην"

Guevara

Ήτανε ντάλα μεσημέρι κι έδειξε μεσάνυχτα.
Έλεγε η μάνα του παιδιού: "Καμάρι μου, κοιμήσου".
Όμως τα μάτια μείνανε του καθενός ορθάνοιχτα
τότε που η ώρα ζύγιαζε με ατσάλι το κορμί σου.

Λεφούσι ο άσπρος μέρμηγκας, σύννεφο η μαύρη ακρίδα.
Όμοια με τις Μανιάτισσες μοιρολογούν οι Σχόλες.
Λάκισε ο φίλος, ο αδερφός. Πού μ' είδες και πού σ' είδα;
Φυλάει το αλώνι ο Σφακιανός κι ο Αρίδα την κορίδα.

Ποιος το 'λεγε, ποιος το 'λπιζε και ποιος να το βαστάξει.
Αλάργα φεύγουν τα πουλιά και χάσαν τη λαλιά τους.
Θερίζουν του προσώπου σου το εβένινο μετάξι
νεράιδες και το υφαίνουνε να δέσουν τα μαλλιά τους.

Πάνθηρας ακουρμάζεται, θωράει και κοντοστέκει.
Γλείφει τα ρόδα απ' τις πληγές, μεθάει και δυναμώνει.
Ξέρασε η γη τα σπλάχνα της και πήδησαν δαιμόνοι.
Σφυρί βαράει με δύναμη, μένει βουβό το αμόνι.

Πυγολαμπίδες παίζουνε στα μάτια τ' ανοιχτά.
Στ' όμορφο στόμα σου κοιμήθηκε ένας γρύλος.
Πέφτει απ' τα χείλη σου, που ακόμα είναι ζεστά,
ένα σβησμένο cigarillos.

Τ' όνειρο πάει με τον καπνό στον ουρανό,
έσμιξε πια με το καράβι του συννέφου.
Το φως γεννιέται από παντού μα είναι αχαμνό
και τα σκοτάδια το ξεγνέθουν και σου γνέφουν.

Χοσέ Μαρτί, (Κόνδορας πάει και χαμηλώνει,
περηφανεύεται, ζυγιάζεται, θυμάται.
Με τα φτερά του θα σκοτείνιαζ' ένα αλώνι.)
απόψε οι δυο συντροφιαστοί θα πιείτε μάτε.

Φτάνει ο Μπολίβαρ καβαλώντας το σαϊτάρι.
Παραμονεύει ορθή κουλέμπρα γκαστρωμένη.
Βότανα τρίβει η Περουβάνα σε μορτάρι
και μασουλάει φαρμακωμένο μανιτάρι.

Του Λόρκα η κόκκινη φοράδα χλιμιντράει,
μ' αυτός μπλεγμένος στα μετάξινα δεσμά του.
Μακρύ κιβούρι με τον πέτρινο κασμά του
σενιάρει ο φίλος και στο μπόι σου το μετράει.

Γέροντας ναύτης με τα μούτρα πισσωμένα
βάρκα φορτώνει με την πιο φτηνή πραμάτεια.
Έχει τα χέρια από καιρό ψηλά κομμένα.
Κι ήθελε τόσο να σου σφάλαγε τα μάτια.

Νίκος Καββαδίας, 1972
"Τραβέρσο"

Γονείς

Μερικά παιδιά εύχονται οι γονείς τους να ήταν ζώα!...

.

Βιογραφικό

Στην κωλοτσέπη

χωράει όλη η περιουσία μου.

Το αμήν της παρουσίας μου

πυροβασία

και Θεός σπασμένος

σε φέτες κομμένος

καθρέφτης.

Μαεστρικά την καίω την ουσία μου.

Ένα ζευγάρι μου φτάνει για παπούτσια

κι ένα βρακί για να μη ντρέπεστε τη γύμνια μου,

μ’ ένα μακό τυλίγω τα ρουθούνια μου

-αίμα παλιό και κατακόκκινο-

μπρούσκο κρασί από ηφαίστειο που σκάει.

Σε γαϊδουράγκαθα ήταν ανέκαθεν οι βόλτες μου,

παραδίπλα, σε ρέματα αγρύπνιας έκαιγα τα φτερά μου,

σε ξεροπήγαδα κατούραγα αγάπες

και σε πελάγη ανάβαθα, κλαίγοντας κρυφά,

τις μούσες μου τις έπνιγα.

Πικραμύγδαλα των φίλων τα κεράσματα,

χαλάσματα

τα χάδια

και των ερώτων οι επιταγές.

Σκουπίδια, πάντως, δεν άφησα στο δρόμο μου,

στα σπλάχνα μου και γύρω θα τα βρείτε όλα:

Πουστιές και προδοσίες που δεν πρόλαβα,

αγκαλιές που αποδείχτηκαν μπακίρια,

θυσίες εις διπλούν που υποτίμησα

και τελικά προτίμησα

σταυρό αντί ελέους.

3.10.07

Βιβλίο για τον Λάμπρο Κατσώνη

κλικ στην εικόνα για μεγέθυνση

Εκδήλωση-παρουσίαση του βιβλίου του Γιούρι Πριάχιν «Ο Λάμπρος Κατσώνης στην ιστορία της Ελλάδας και της Ρωσίας» θα πραγματοποιηθεί στο βιβλιοπωλείο «Σύγχρονη έκφραση» στη Λιβαδειά, την Δευτέρα το βράδυ.

Στο βιβλίο παρουσιάζονται για πρώτη φορά στοιχεία από τα Ρώσικα Κρατικά Αρχεία που φωτίζουν και συμπληρώνουν την προσωπικότητα και την ιστορική φυσιογνωμία του παρεξηγημένου Λειβαδίτη ναυάρχου.

"Σύγχρονη Εκφραση", Δημάρχου Ι. Ανδρεαδάκη 49, (πρώην Πεσ. Μαχητών), Λιβαδειά τηλ.& fax (22610) 23136, e-mail: lamnik@acn.gr