Τρεις μήνες τον παιδεύαμε και μας παίδευε ο «Ματωμένος Γάμος», πρόβες μέχρι τις 2 τη νύχτα, νεύρα αλλά και τρέλα για να ανεβεί η παράσταση. Ερασιτέχνες ηθοποιοί όλοι μας (από μαθήτριες του δημοτικού στην ομάδα μέχρι συνταξιούχοι), βγάλαμε ενέργεια, βάλαμε αυτενέργεια και πήραμε μεγάλη υπομονή από τα «παιδιά» που άντεξαν να μας σκηνοθετήσουν χωρίς να τους στείλουμε στον γιατρό (ευχαριστούμε Αγγελική και Ντίνο)!
Δύσκολο το έργο, γνωστό αυτό! Αλλά αν κρίνουμε από την συγκίνηση που εισπράξαμε κι εμείς οι ίδιοι από τη Μάνα και τη Νύφη (μιλάμε για δάκρυ και μύξα επί σκηνής στις πρόβες), αισιοδοξούμε ότι δεν θα αδικήσουμε ούτε τον Φεντερίκο ούτε τους εαυτούς μας.
Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή (22-24 Ιουνίου 2007)
στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Ορχομενού.
5 σχόλια:
καλλη επιτυχια..Κοιτα να το ευχαριστηθηται..
Αγκαλιά γεμάτη ευχές θα σ' αφήσω.
Γνωρίζοντας από πρώτο χέρι τι σημαίνει συναπάντημα φωνών, κινήσεων, απόψεων, σωμάτων σε μια πρόβα, ξέροντας καλά και τη φλόγα της σκηνής, θα ευχηθώ τα καλύτερα.
Να γεμίσει η ψυχή σας φως!
Είμαστε πολύ ευχαριστημένοι.
Ο κόσμος μπήκε στο πνεύμα του έργου, συγκινήθηκε και ένοιωσε την τραγωδία των ηρώων.
Είμαστε χαρούμενοι που το συν-κοινωνήσαμε.
Το ελπίζουμε και γι΄απόψε και για αύριο.
Ευχαριστώ για τις ευχές σας, πιάνουν τόπο!
έχε χάρη που εκτός απ' την ειλαπινάστεια τρέλα που μας ενώνει, έχουμε πλέον κι άλλους δεσμούς συναδελφικούς, γιατί αλλιώς θα έκλεινα το θέατρο και δεν θα επέτρεπα το ανέβασμα τέτοιων παραστάσεων που διαφθείρουν τα ήθη και ξεσηκώνουν το αίμα...
Νικολάκη,
πας να καταστρέψεις την αυτοπεποίθησή μου με τις "ειλαπινάστειες" λέξεις σου!
Λυπήσου με!
Στα σοβαρά πάντως "κατά 'κει που μας πάει το αίμα τραβάμε"...
Δημοσίευση σχολίου