Απαιτούμε τον σεβασμό στην υγεία των ανθρώπων και στο περιβάλλον. Εναντιωνόμαστε σε κάθε ενεργειακή ανάπτυξη με μόνο και πρωταρχικό στόχο την κερδοφορία.
Καμιά απόφαση δεν θα υλοποιηθεί χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των τοπικών κοινωνιών.
30 Ιουν 2007
Η πρώτη δράση
Η "Ενέργεια" και οι παρενέργειες στη Βοιωτία
ΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ – ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ!
Τη γη δεν τη κληρονομήσαμε από τους πατεράδες μας, τη δανειστήκαμε από τα παιδιά μας!
Οι αλλαγές στο χώρο της αγοράς και παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας είναι πλέον στο κατώφλι μας και διαμορφώνουν ένα ζοφερό τοπίο για τη Βοιωτία του αύριο! Οι επιχειρηματίες ως νέοι «κονκισταδόρες» επελαύνουν με αναπτυξιακά – επενδυτικά προγράμματα για την περιοχή· προγράμματα σχεδιασμένα πάνω σε άψυχους χάρτες αδιαφορώντας για τους ανθρώπους, την ιστορία και τα μνημεία, το φυσικό κάλλος, τους δεσμούς και τα βιώματα, τις ιδιαιτερότητες του τόπου.
Η Βοιωτία χαρακτηρίζεται ως περιοχή επέκτασης των βιομηχανικών δραστηριοτήτων καθώς το 43 % των νέων εργοστασίων ηλεκτροπαραγωγής ενέργειας, με καύσιμα άνθρακα και φυσικό αέριο, θα εγκατασταθούν στην περιοχή (Χαιρώνεια 447MW, Θήβα 100MW, 622MW και 400ΜW αντίστοιχα, Θίσβη 435MW και Άσπρα Σπίτια 334ΜW και 412MW καύσης φυσικού αερίου και 1 στα Άσπρα Σπίτια 412MW με καύσιμο άνθρακα). Ας μην ξεχνάμε τα συνεπακόλουθα εκτεταμένα δίκτυα μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, ενώ ακόμα προωθείται η ανεξέλεγκτη εγκατάσταση ανεμογεννητριών στον ορεινό όγκο του Ελικώνα, βουνό με ιδιαίτερο φυσικό κάλλος και βιοποικιλία.
Όλα αυτά με πρωταρχικό και μοναδικό στόχο την επιχειρηματική κερδοφορία. Όμως σχεδιάζοντας αυτά δεν αναφέρουν τίποτα για τις επιπτώσεις. Ενώ είναι γνωστό ότι (οι επιπτώσεις) θα είναι πολύ επικίνδυνες τόσο για το περιβάλλον όσο και για την υγείας μας. Αιωρούμενα σωματίδια διοξειδίου του άνθρακα, οξειδίων του αζώτου, πρόκληση όξινης βροχής, δημιουργία φωτοχημικού νέφους, μείωση του υδροφόρου ορίζοντα, κ.ά. καθώς επίσης και πρόκληση σοβαρών αναπνευστικών προβλημάτων και καρδιαγγειακών ασθενειών αποσιωπούνται και παραμένουν στα «ψιλά γράμματα» των διακηρύξεών τους για τη «ευαγγελική» ανάπτυξη που μας τάζουν.
Μήπως θα έπρεπε λοιπόν να αναρωτηθούμε : Ποιοι είναι αυτοί που θέλουν να καταστρέψουν το βουνό των Μουσών, το Βοιωτικό Κηφισό, τον Ασωπό, τον κόλπο της Αντίκυρας και να τα μετατρέψουν σε βιομηχανική ζώνη; Σε ποια επίπεδα θα βρίσκεται η εκπομπή ρύπων; Στο όνομα ποιας απελευθερωμένης αγοράς και ποιας κερδοφορίας των λίγων θα μας επιβάλλουν τα σχέδια τους; Σε τι ουρανό θα μεγαλώσουν τα παιδιά μας;
Σε όλα αυτά απαντάμε, ότι δεν δικαιούμαστε να μείνουμε σιωπηλοί, αναπτύσσουμε την δική μας αντίσταση! Ανοίγουμε τις «πόρτες» για ευαισθητοποίηση και δράση για εμάς αλλά και για όσους ενδιαφέρονται για το μέλλον όλων μας! Αντιστεκόμαστε και συμμετέχουμε ενεργά στη διαμόρφωση των απόψεων και απαιτούμε οι αιτιάσεις των τοπικών κοινωνιών να ληφθούν σοβαρά υπ’ όψιν σε οποιαδήποτε λήψη αποφάσεων.
Απαιτούμε τον σεβασμό στην υγεία των ανθρώπων και στο περιβάλλον. Εναντιωνόμαστε σε κάθε ενεργειακή ανάπτυξη με μόνο και πρωταρχικό στόχο την κερδοφορία.
Καμιά απόφαση δεν θα υλοποιηθεί χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των τοπικών κοινωνιών.
Πορεία ενημέρωσης και διαμαρτυρίας την Κυριακή 1/7. Συμμετέχουμε στη 3η και 4η διαδρομή με εκκίνηση στις 9:00 π.μ από το Ζάππειο και τερματισμό στην πλατεία του Κυριακίου, στη 1μ.μ.
Κίνηση Πολιτών Λιβαδειάς και Χαιρώνειας για το Περιβάλλον
e-mail επικοινωνίας: perivallonsos@yahoo.gr
29 Ιουν 2007
Commercial
O πόνος που δροσίσαμε
αφρός δακρύων με αυτοκίνητη ορμή
χυμάει,
μα όταν θρέψει η πληγή
(όσο με πληγώνεις τόσο με πορώνεις)
εφημερίδα στα σκουπίδια καταλήγουμε.
Η πετσέτα στο πάτωμα
(Loving you Sunday morning – Scorpions)
σα σημαία στο χώμα
φύτρο άγνωστου ακόμα εαυτού
που πάει κι έρχεται από μάχη σε αμάχη.
Μεσάνυχτα τραγούδια - σκοποί του κόπου μας,
σα γυρίνοι γλιστράνε μεσ’ απ’ τα δάχτυλα
όπως τότε -Πάσχα ήτανε;-
στο κρύο ποτάμι που πρωτομαθαίναμε
(πώς δενότανε τ’ ατσάλι)
το τσιγάρο και τη μυρωδιά της σάρκας
σαν τσακμακόπετρα που τρίβεται στο βράχο
(παίδες εν καμίνω).
Εκεί απολιθώθηκαν φιλιά με σάλια·
πόναγε η γλώσσα, στρείδι το σαγόνι,
συνημίτονο και τελικό απαρέμφατο η παρθενία,
η μαλακία αργότερα στο σπίτι
άθροισμα δεκαδικό και οριστική του ενεστώτα
(πότνια Ήβη νέκταρ εοινοχόει – Όμηρος).
Πρετ α πορτέ τώρα οι κάποτε θυσίες μας,
ντε πιές ζωή και μπόνους ο οργασμός
(www. trapeza.com)
φωτοτυπούμε τις αγκαλιές για το αρχείο μας,
ακκιζόμαστε
πουτάνες του καναπέ,
γκριφόν της επανάστασης
-Κοίτα, μωρό μου, στην τηλεόραση παίζουν τις ανάγκες μας!
Να μη ξεχάσω αύριο
ΔΕΗ, κοινόχρηστα,
να μη ξεχάσω να γεράσω,
να αερίσω τα όνειρα, θυμός να μη μας μείνει,
να πλύνω τις αγωνίες με οξυζενέ
και να σου πω για τον Μπακούνιν
(Στεγαστικό με 4%!).
Για σώπα!
(Τρίτο τζακ ποτ στο Λόττο)
Πάλι το ορφανό κωλόπαιδο πετάει πέτρες στο μπαλκόνι μας·
δες το καλά, σα να μου μοιάζει,
έχει τη φάτσα μου θαρρώ!
Μα πώς πέρασαν τα χρόνια έτσι;
Αντάρτης αυτό, άλλοθι εγώ!
Ή μήπως αντίστροφα;
Μια ζωή όλο Άρης!
26 Ιουν 2007
φωνές
Είναι φωνές τυφλές
που δίνουν στόχο.
Είναι και μέρες που βογκάνε γκαστρωμένες
κι ένα πρωί ζεστό βγάζουν στο σεργιάνι
χρώματα κι αρώματα
που χρόνια κρύβανε στο νεσεσέρ.
Είναι που όταν ο σκύλος μας μυρίζει αίμα και μολόχα
δεν αλυχτάει,
μονάχα καίει
και να ο ήλιος μες στον κήπο!
22 Ιουν 2007
Ο Λόρκα στον Ορχομενό
Έφτασε η βραδιά μας! Για τη Θεατρική Ομάδα Ορχομενού μιλάω!
Τρεις μήνες τον παιδεύαμε και μας παίδευε ο «Ματωμένος Γάμος», πρόβες μέχρι τις 2 τη νύχτα, νεύρα αλλά και τρέλα για να ανεβεί η παράσταση. Ερασιτέχνες ηθοποιοί όλοι μας (από μαθήτριες του δημοτικού στην ομάδα μέχρι συνταξιούχοι), βγάλαμε ενέργεια, βάλαμε αυτενέργεια και πήραμε μεγάλη υπομονή από τα «παιδιά» που άντεξαν να μας σκηνοθετήσουν χωρίς να τους στείλουμε στον γιατρό (ευχαριστούμε Αγγελική και Ντίνο)!
Δύσκολο το έργο, γνωστό αυτό! Αλλά αν κρίνουμε από την συγκίνηση που εισπράξαμε κι εμείς οι ίδιοι από τη Μάνα και τη Νύφη (μιλάμε για δάκρυ και μύξα επί σκηνής στις πρόβες), αισιοδοξούμε ότι δεν θα αδικήσουμε ούτε τον Φεντερίκο ούτε τους εαυτούς μας.
Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή (22-24 Ιουνίου 2007)
στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Ορχομενού.
19 Ιουν 2007
18 Ιουν 2007
Σκοτεινή Επιγραφή
Στα ερείπια της νύχτας
μια επιγραφή καπνισμένη ανακαλύψαν
πάνω στο πουκάμισο του Νέσσου:
Η ΦΩΣ ΜΑΚΡΥΒΑΙΝΕΙ […] ΤΟΥΠΕΙΡΟΝ
ΩΣ ΘΕΑ ΜΕΛΙΜΕΛΑΝΟΝ ΑΛΗΘΕΛΑΣ
≈
Λινά σπαράγματα τριγύρω,
αναθήματα αγίων κόπων,
μαρτυρούν το έτος:
ΔΕΚΕΝΔΕΚΑ ΗΛΙΩΝΟΣ
14 Ιουν 2007
Τα μπισκότα του Φανταστικού (Fortune Cookies)
«Ως γνωστόν, ο Αδάμ και η Εύα δεν ηργάζοντο παρά συνουσιάζοντο όλην την ημέραν. Ούτοι κάποτε απέκτησαν ωραιοτάτην κόρην, Ηδονήν καλουμένην, ήτις εφρόντιζεν τους γονείς της και επεριποιείτο τους κήπους του Παραδείσου. Μίαν ημέραν ο ζηλότυπος και φθονερός Σατανάς έλαβεν την μορφήν έχιδνας και έδηξεν την Ηδονήν εις την εύτορνον δεξιάν αυτής κνήμην εκχύνων οδυνηρότατον δηλητήριον καλούμενον 'ενοχή', ό μετεμόρφωσεν την Ηδονήν εις Ωδίνην. Η δαιμονόπληκτη Ωδίνη με κυκλοφέροντας οφθαλμούς και κραδαίνουσα ανημμένον δαυλόν περιέτρεχεν τους κήπους του Παραδείσου πυρπολούσα και μετατρέπουσα αυτούς εις διαρκήν φλεγομένην κόλασιν.
"Χιλιετίες χιλιετιών αργότερον, το φάντασμα της Ηδονής πλανάται εντός των υπονόμων της μητροπόλεως επιζητούν εκδίκησιν. Αναδυόμενον τας νύκτας καταλαμβάνει μοναχικούς άνδρας και γυναίκας και τους ωθεί εις σιωπηλάς παραφόρους συνουσίας μεταξύ των απορριμάτων των σκοτεινών δρομίσκων, αψηφούντες πάσαν απαγόρευσιν και πάσαν τιμωρίαν».
Απόσπασμα από το διήγημα του Larry Cool «Ο Άνθρωπος με το Μουνί στο Μέτωπο», από τη συλλογή διηγημάτων Fortune Cookies (εκδόσεις Αμόνι).
Τι συμβαίνει όταν ο Διόνυσος-Χριστός πλακώνεται με τον Bill Gates;
Είναι λογικό συγγραφεύς να ονομάζεται Οδυσσέας Ανδρούτσος;
Υπάρχουν κρυμμένοι Μικροί Ανόητοι Θεοί;
Γνωρίζετε ότι η θάλασσα του Μπράιτον ήταν καφετιά;
Ξαπλώνετε σε καναπέ-δολοφόνο;
Ποιος είναι ο Γούφης;
Τα μπλουζ του 21ου αιώνα έχουν σπέρμα;
Πότε βγαίνει το φεγγαροκάρπουζο;
13 Αληθινοί του Φανταστικού νέοι συγγραφείς, απαντούν και όχι, κρυφογελάνε και βρίζουν, χαϊδεύουν και ανασκολοπίζουν, μέσα από την παραπάνω συλλογή. Μαύρο χιούμορ, κόκκινο, άσπρο ή και καθόλου. Μπαλάντες και σκληρό ροκ αντικριστά, τοπία των Eloy από τη μια, μανιφέστα από την άλλη. Μαρξιστές και Γουφιστές, πορνόγεροι και αστρικές Πριγκίπισσες σ’ ένα μωσαϊκό χορών με μουσική που προσθέτει ο αναγνώστης.
Ένα φεστιβάλ ονειρικών ή εφιαλτικών ταινιών μικρού μήκους.
Το χάρηκα το βιβλίο και λόγω της α-συνέχειας του ύφους των μπισκοτομαγείρων.
Οι συγγραφείς από αύριο θα βρίσκονται στη Θεσσαλονίκη.
Κλικ στην εικόνα για μεγέθυνση και ραντεβού.
1 Ιουν 2007
Γι' αυτούς που μένουν*
...............................Χέστε το κράτος και τους αρμόδιους φορείς λοιπόν. Όσο “μας” άκουσαν ποτέ, θα “μας” ακούσουν και τώρα. Εμείς έχουμε το καρπούζι στα χέρια και οι γιατροί-λαμόγια το μαχαίρι. Αν δεν το δώσεις να το κόψουν, ας κόψουν το λαιμό τους.
Ελπίζω η Αμαλία -η μία από τους εκατοντάδες ανθρώπους καθημερινά που δεν έχουν blog για να τους οικειοποιηθούμε ως “δικούς μας”- να ευαισθητοποιήσει ΕΜΑΣ την επόμενη φορά που θα βρεθούμε σε αντίστοιχη θέση. Ελπίζω μονάχα, η Αμαλία να μη γίνει μια ημερομηνία και μόνο.
Το μόνο που ζητάω είναι να θυμάμαι να είμαι αξιοπρεπής, μέχρι το τέλος. Όλα τα άλλα είναι μπλα, μπλα …. μπλόγκερ.
ΣΙΓΑ ΜΗ ΠΑΡΑΚΑΛΕΣΩ ΚΑΙ ΣΥΝΘΗΜΑΤΟΛΟΓΗΣΩ ΓΙΑ ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ.
-----------
*Το παραπάνω απόσπασμα και η φωτογραφία είναι από σημερινό ποστ του Καλτσόβρακου και το αναδημοσιεύω προσυπογράφοντάς το.
Για την Αμαλία
«Ο ασθενής έχει το δικαίωμα του σεβασμού του προσώπου του και της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς του.»
(σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 47 του Ν. 2071/ 1992)
«Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδιά, όχι ο κανόνας...»
(Αμαλία Καλυβίνου, 1977-2007)
Από την ηλικία των οκτώ ετών, η Αμαλία ξεκίνησε να πονάει. Παρά τις συνεχείς επισκέψεις της σε γιατρούς και νοσοκομεία, κανένας δεν κατάφερε να διαγνώσει εγκαίρως το καλόηθες νευρίνωμα στο πόδι της. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, η Αμαλία έμαθε ότι το νευρίνωμα είχε πια μεταλλαχθεί σε κακόηθες νεόπλασμα.
Για τα επόμενα πέντε χρόνια η Αμαλία είχε να παλέψει όχι μόνο με τον καρκίνο και τον ακρωτηριασμό, αλλά και με την παθογένεια ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας που επιλέγει να κλείνει τα μάτια στα φακελάκια κι επιμένει να κωλυσιεργεί με παράλογες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Εκτός από τις ακτινοβολίες και τη χημειοθεραπεία, η Αμαλία είχε να αντιμετωπίσει την οικονομική εκμετάλλευση από γιατρούς που στάθηκαν απέναντί της και όχι δίπλα της. Πέρα από τον πόνο, είχε να υπομείνει την απληστία των ιδιωτικών κλινικών και την ταλαιπωρία στις ουρές των ασφαλιστικών ταμείων για μία σφραγίδα.
Η Αμαλία άφησε την τελευταία της πνοή την Παρασκευή 25 Μαϊου 2007. Ήταν μόλις 30 ετών.
Πριν φύγει, πρόλαβε να καταγράψει την εμπειρία της και να τη μοιραστεί μαζί μας μέσα από το διαδικτυακό της ημερολόγιο. Στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://fakellaki.blogspot.com, η νεαρή φιλόλογος κατήγγειλε επώνυμα τους γιατρούς που αναγκάστηκε να δωροδοκήσει, επαινώντας παράλληλα εκείνους που επέλεξαν να τιμήσουν τον Ορκο του Ιπποκράτη. Η μαρτυρία της συγκίνησε χιλιάδες ανθρώπους, που της στάθηκαν συμπαραστάτες στον άνισο αγώνα της μέχρι το τέλος.
«Ο στόχος της Αμαλίας ήταν να πει την ιστορία της, ώστε μέσα απ' αυτήν να αφυπνίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και συνειδήσεις. Κυρίως ήθελε να δείξει ότι υπάρχουν τρόποι αντίστασης στην αυθαιρεσία και την εξουσία των ασυνείδητων και ανάλγητων γιατρών, αλλά και των γραφειοκρατών υπαλλήλων του συστήματος υγείας.»
(Δικαία Τσαβαρή και Γεωργία Καλυβίνου - μητέρα και αδελφή της Αμαλίας)
Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 77 του Ν. 2071/1992, θεωρείται πειθαρχικό παράπτωμα για τους γιατρούς του Ε.Σ.Υ:
«Η δωροληψία και ιδίως η λήψη αμοιβής και η αποδοχή οποιασδήποτε άλλης περιουσιακής παροχής, για την προσφορά οποιασδήποτε ιατρικής υπηρεσίας.»
Η Αμαλία Καλυβίνου αγωνίστηκε για πράγματα που θεωρούνται αυτονόητα σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Δυστυχώς δεν είναι και τόσο αυτονόητα στην Ελλάδα. Συνεχίζοντας την προσπάθεια που ξεκίνησε η Αμαλία, διαμαρτυρόμαστε δημόσια και απαιτούμε:
* ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ
* ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΕΥΕΛΙΚΤΟΣ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΘΡΗΝΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΧΡΟΝΟΒΟΡΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ
* ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΑΥΣΤΗΡΟΤΕΡΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ
* ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΝΕΧΗΣ ΚΑΙ ΑΡΤΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ.
* ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ Η ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΦΑΚΕΛΟΥ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΙΣΠΕΥΔΕΤΑΙ Η ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ
ΑΣ ΠΑΨΕΙ ΠΛΕΟΝ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ, ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΛΑΔΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΑΜΕΙΒΟΝΤΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.
* ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ
* ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ
* ΟΧΙ ΑΛΛΟΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ
ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ. ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.
Την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να δώσετε φακελάκι, μην το κάνετε. Προτιμήστε καλύτερα να κάνετε μια δωρεά. Η τελευταία επιθυμία της Αμαλίας ήταν η ενίσχυση της υπό ανέγερση Ογκολογικής Μονάδας Παίδων
(Σύλλογος Ελπίδα, τηλ: 210-7757153, e-mail: infο@elpida.org, λογαριασμός Εθνικής Τράπεζας: 080/480898-36, λογαριασμός Alphabank: 152-002-002-000-515. Θυμηθείτε να αναφέρετε ότι η δωρεά σας είναι "για την Αμαλία").
ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)