Να πας εκεί που σε χαϊδεύουν.
Εκεί που δεν κοστίζει τίποτα το χάδι στη πληγή.
Χάδι σε μια πληγή κακοφορμισμένη
μαζί μ’ ανάθεμα στον εύκολο τον φταίχτη.
-Όχι, μη το σκοτωμένο αίμα!
-Όχι σπίρτο στην πληγή!
Να σαπίσει, μα να μην πονέσει!
Να μην πονέσει κι ας μη γιάνει!
Να πας εκεί!
Δεν έχει εδώ τόπο για σένα.
Εμείς εδώ
λέμε τη σκάφη – σκάφη και την αγάπη – αγάπη.
Φορές τη λέμε Πόνο.
Κατουράμε τη πληγή,
βάζουμ' επάνω στα αίματα
καπνό από το γιούρτι του παππού
και συνεχίζουμε.
Εμείς εδώ
δεν βγάζουμε στο παζάρι το ξαφτούρισμα της καρδιάς.
Δεν παζαρεύουμε τις πεταλούδες μας.
Μπορεί να γεννηθήκαμε μ’ αυτές.
Μπορεί να τις μαζέψαμε απ’ το δρόμο.
Όμως ποτέ δεν τις βγάλαμε στο σφυρί.
Ποτέ δεν τις παίξαμε σε κανένα χρηματιστήριο καταξίωσης.
Εκεί που η λύπηση είναι ρούχο.
Εκεί που η αυτολύπηση είναι σημαία.
Εκεί που αγαπάνε με τα μάτια.
Εκεί που τα καράβια είναι δεμένα
-σίγουρα πάντα-
στο λιμάνι.
Ποτέ δε θα κινδυνέψουν,
ποτέ τους δε θα ταξιδέψουν!
Να πας σ’ αυτούς!
Γύρνα στη σκοτεινιά τους.
Στη σκοτεινιά των χαμοσερνάμενων αητών.
Των χαρταετών.
Να πας σ’ αυτούς!
Σ’ αυτούς που σ’ αγαπάνε
γιατί δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς.
Αυτοί
οι κόλακες της Απελπισίας.
Αυτοί
οι κροκόδειλοι των υποχωρητικών δακρύων.
Να πας εκεί!
«Θα ξαναγύριζες μια μέρα στις πηγές της νύχτας,
στις ρίζες των δακρύων σου,
εκεί που φυτρώνουν τ’ άγρια όνειρα,
μες στα σκοτάδια της ανυπαρξίας».*
Να πας εκεί!
Δεν ειν’ εδώ τόπος για σένα!…
Εδώ αγαπάμε και πληρώνουμε.
Εδώ πεθαίνουμε χωρίς σκοπό ανάστασης.
Εμείς εδώ
περπατάμε στα κάρβουνα.
Εμείς εδώ
για ένα στοίχημα Αγάπης, το κόβουμε το δάχτυλο.
Ποτέ μας, όμως, δεν ευνουχιζόμαστε.
Εμείς
την αγάπη μας τη βαφτίζουμε Σπάραγμα.
Εμείς
το παιδί του έρωτα το βαφτίζουμε Όνειρο.
Δεν ειν’ εδώ τόπος για σένα!…
2002
---
(*) στίχοι του αγαπημένου Σπύρου Τσακνιά.
20 σχόλια:
υπέροχο.
Αλλά εγώ την ασέβειά μου την έκανα συνειρμικά.
Υπάρχει καταπληκτική ομοιότητα σε σε έκφραση με 4 λέξεις.
Πέρα από τον κύκλο σου, η καταξίωσή σου αγγίζει τα τετράγωνα , τις γωνίες και τις τεθλασμένες μου.
Μου 'δωσες μιαν υπόσχεση. Να την κρατήσεις. Και θα κρατήσω κι εγώ τη δική μου.
Χρόνια πολλά για το μωρό αύριο! Σε φιλώ!
@ demetrat,
ούτε την ασέβεια καταλαβαίνω, ούτε την ομοιότητα. Να χαρείς τον κήπο σου, μπορείς να μου το κάνεις λιανά;
(Με την ευκαιρία: μη ξεχνάς το πρότζεκτ)
@ monaliza,
Σ΄ευχαριστώ από καρδιάς.
Και πρέπει να μάθω ότι τις υποσχέσεις στους γιατρούς πρέπει να τις κρατάμε.
Για το καλό μας! ;)
θα στο γράψω .
Δεν ξεχνώ ποτέ.Απλώς περιμένω να καταλαγιάσουν λιγο τα πάθη.
κορυφαιο..για εκεινη τη σιγουρια της αγκυρας που αποτρεπει το ταξιδι..γαι ολα τα αλλα οσοι ειναι να πανε εκει να πανε..χωρις προκληση δεν ειναι ταξιδι ουτε καν περιπατος δε ειναι
αυτοι που δεν μπορουν να κανουνα αλλιως, δεν αγαπανε.. απλα δεν μπορουν να κανουν αλλιως..
υποκλινομαι σε ολη τη παρτιτουρα σου ζοφερη και σπουδαια !!
με κομμενα δακτυλα και γρατζουνιες παντου αλλα με ολοφωτο ονειρο σε χαιρετω
Μαγικό. Πριν ένα μήνα μπορεί να το έβρισκα απλά ωραίο. Το διάβασα και το ξαναδιάβασα και κάθε φορά έβρισκα και κάτι καινούριο. Κάθε φορά απομακρυνόμουν λίγο περισσότερο, βήμα με το βήμα, από το "εκεί".. Περιμένω τη στιγμή που το βλέμμα μου δε θα φτάνει τόσο μακρυά. Που δε θα ξεχωρίζει το εκεί και τους ανθρώπους του.
Υπέροχο! Καλά να περνάς!
@ demetrat,
Καταλάγιασαν τα πάθη…
Γράψε!
@ piece de resistance,
«με σκισμένα πανιά, με κομμένα φτερά», ακόμα κι έτσι στο όνομα της ύπαρξής μας, είτε ψυχή είναι αυτή είτε κορμί, οφείλουμε να συνεχίσουμε το ταξίδι.
Όσο πιο μακρυά, τόσο πιο μέσα μας…
@ SDRyche,
το μακρυά είναι ένα διάσελο ανάμεσα στα κορμιά που αγκαλιάζουμε και στη χθεσινή μας μέρα…
Αν κρίνω δε από τις μόλις δυο αναρτήσεις σου, έχεις πολλά μαλλιά να ξάνεις!...
(μη με ρωτήσεις τι σημαίνει "ξάνεις". Ναι, αυτό που καταλαβαίνεις είναι!)
@ N.Ago,
Σ΄ευχαριστώ.
Κι όπως το λέει ο γέρος σου: ο άντρας και το άλογο ποτέ δεν γονατίζουν!
Και κοίτα να κάνεις διακοπές, βρε αδερφέ!
Έστω και Βαλκανιζατέρ! ;)
Πω πω!!!
Τι να σου πω τώρα;
Για "τις πεταλούδες μας που δεν τις παζαρεύουμε κι ας μην γεννηθήκαμε μ' αυτές";
Γι' αυτούς που "αγαπάνε με τα μάτια";
Για τα σίγουρα και ασφαλή καράβια που "δεν θα κινδυνεύσουν αλλά δεν θα ταξιδέψουν κιόλας";
Αν ήξερες σε τι στιγμή τυχαίνει να διαβάζω τα λόγια σου!
ΥΠΕΡΟΧΟ!
Πραγματικά.
ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ!!!!
Αυτό το "βαφτίζουμε όνειρο" χαίρομαι που είναι παιδί!
με όλη του την αλήθεια!
καλό σου βράδυ
@ Leigh-Cheri,
Δέκα λογιώ οι παλληκαριές, οι εννιά να δραπετεύεις, είχε τραγουδήσει ο καλός -κάποτε- Νιόνιος.
Θεός να μας φυλάει απ' τα μεγάλα λόγια και τις στενάχωρες καρδιές!...
Ειδικά τώρα που δεν μας συγχωρείται το μετεφηβικό της ηλικίας! ;)
-Πολύχρονη κι ευτυχισμένη!
@ mist,
"παιδός η βασιλίη"
Η αλήθεια μας είμαστε εμείς. Όσο πιο παιδιά, τόσο πιο αληθινοί.
Πως να κρυφτείς απ' τα παιδιά; (=την ψυχή σου).
Την κατάμεστη καρδιά εν μέσω θέρους;
Καλή μέρα να έχεις!
Ποσες και ποσες φορες, οταν πονας πολυ, δεν ειναι ελκυστικο εκεινο το "εκει"...το μακρια απο πονο, το σιγουρο, το καταφυγιο κι απανεμο λιμανι...δεν ζει ομως η καρδια ετσι, απλα χτυπαει...δε γεμιζει η ψυχη αν τα συναισθηματα δεν ειναι αληθινα και εντονα...αργα η γρηγορα αυτο το "εκει" γινεται αποπνιχτικο και θες να επιστρεψεις στο "εδω", στην ενταση, στο καρδιοχτυπι, στον πονο ακομα...σε ολα αυτα που μετατρεπουν την υπαρξη σε ΖΩΗ...
Σιγά μη καταλάγιασαν.
Καψαλισμένο κορμί.
@ butterfly,
Η φύση δεν αγαπάει τις ευθείες. Με καμπύλες ναι κύκλους πορεύεται. Έτσι κι ζωή:
Πασχίζουμε και Ανθίζουμε. Αφουγκραζόμαστε, Γευόμαστε, Κρυώνουμε, Πληρώνουμε, Λυγίζουμε, Εκτινασσόμαστε, Σκορπάμε, Ανατέλλουμε, Πλέουμε, Φλεγόμαστε και πάλι από την αρχή…
@ demetrat,
Μπορεί και να 'χεις δίκο!
Ο χειρουργός καιρός θα μας το πει.
τι να πω
ισως φταιει το βραδυ
ισως φταινε οι αναμνησεις που ηρθαν στο μυαλο μου
επεσα στο blog σου και νομιζω οτι ολα αναφερονται λιγο στη ζωη μου
''Δεν παζαρεύουμε τις πεταλούδες μας.
Μπορεί να γεννηθήκαμε μ’ αυτές.
Μπορεί να τις μαζέψαμε απ’ το δρόμο.''
τον ερωτευτηκα τον στιχο
ισως φταει που λατρευω τις πεταλουδες
ισως το οτι δε παζαρευω ουτε εγω για αυτες.
φιλια.
Αν δεν παζαρεύουμε τις πεταλούδες μας, είναι λογικό και τα υπόλοιπα συμπαραμαρτούντα να αποδεικνύονται κοινά.
Από την άλλη, όταν δεν παζαρεύουμε, πληρώνουμε κάπως ακριβά!
Χαλάλι.
polu omorfo!!! Dunato!!
Kalws se brhka :)
Δημοσίευση σχολίου