Αναγνώστες

22 Ιαν 2008

Ανάθημα


Σου κράταγα την καλύτερη θέση

Τώρα σε γιορτάζω μαζί με τους νεκρούς




ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΑΡΟΥΛΗΣ -...


6 σχόλια:

Χριστίνα Ανέφελη είπε...

Πανέμορφο το ποίημα. Η εικόνα που προηγείται δίνει ένα θαυμάσιο αισθητικά αποτέλεσμα.

Ανακάλυψα το μπλογκ πριν μερικούς μήνες, στο πλαίσιο μιας εργασίας για τη σχολή μου και είχα καιρό να το επισκεφτώ. Χαίρομαι που το ξαναβρίσκω.

παράλληλος είπε...

Ελπίζω πως η σχολή σου δεν είναι Ιατρική...

Χριστίνα Ανέφελη είπε...

Όχι, αν και θα το 'θελα... :-) Ήταν όμως από τα πιο ενδιαφέροντα ιστολόγια που κατέγραψα. Θα προσπαθήσω να το παρακολουθώ!

παράλληλος είπε...

Γράψ'το και σε dvd, θα επιζήσω.
Στον δεύτερο όροφο μένω...

Την Ιατρική στην εύχομαι και να το ελπίζεις! Μια γνωστή μου από βρεφονηπιοκόμος Κοζάνης ξεκίνησε και σήμερα είναι χειρουργός με μονόπετρο!

Χριστίνα Ανέφελη είπε...

Dvd? Δεν κάνω τέτοια πράγματα... Εγώ "καταγράφω" και "παρακολουθώ" για ευγενείς σκοπούς και μόνο. Για τη δική μου γνώση ή ευχαρίστηση, συνήθως, όπως αυτή που μου προσέφερε το εν λόγω ποίημα.

Για τη δε Ιατρική, υπάρχουν και πιο ακραίες περιπτώσεις: ξανθιές με άσχετες σπουδές αλλά συζύγους αρχηγούς κυβερνήσεως. Λαμπρά! Κι εκεί που είμαι, πάντως, καλά τα καταφέρνω και όμορφα περνάω. Η Ιατρική είναι για μένα η ανάμνηση ενός όμορφου εφηβικού ονείρου. Αν και δεν ξέρει κανείς που τον οδηγεί η ζωή καμιά φορά.

παράλληλος είπε...

Την ίδια φίλη έχουμε!...

(Μικρός που είναι ο κόσμος!)