Αιγαία λογοτεχνία, παραθαλάσσια χώνεψη, τώρα και σε ορεσίβια έκδοση!
Να και τα "ευπώλητα" (ωραίος όρος, κυριολεκτικός) του καλοκαιριού, στη Λιβαδειά, που δεν διαθέτει θάλασσα -μέχρι τώρα τουλάχιστον- απ' όσο ξέρω.
Λέω να τα συμμαζέψω και να τα προωθήσω, 10 σε 1! Αφού πουλάει το κάθε ένα ξεχωριστά, χαμός θα γίνει αν βρίσκονται όλα σε ένα έργο! Θα σπάσω στο φράγκο!
Ας κάνω την πρώτη απόπειρα:
«Το ταξίδι που λέγαμε να κάνουμε στο νησί, μας πήρε μια ζωή, δυο ζωές. Φτάσαμε με χιόνι και μείναμε στο σπίτι δίπλα στο ποτάμι. Ενώ ο γιός έψαχνε τη μάνα και το νόημα της ζωής του, του επιτέθηκε ένα σμήνος εντόμων. Τα τσιμπήματα τον έκαιγαν σαν το φιλί του δράκου. Αποζήτησε ανακούφιση στη σκιά της πεταλούδας. Αλλά που καιρός για θαύματα!...»
Σα καλό μου φαίνεται! Με μερικά δωρέαν σποτάκια-σφήνες στην εκπομπή της Ανίτας και με έναν πιασάρικο τίτλο του στυλ "Μυωπική Αγάπη Στο Μπουντουάρ", θα χεστώ στο τάληρο! Άσε που θα με καλέσει και η Δρούζα...[Τί ποίηση και μαλακίες! Τί Παπαγιώργης και Dawkins!...
Εμπρός στον δρόμο που χάραξε η Μάιρα!]
Εμπρός στον δρόμο που χάραξε η Μάιρα!]
***
Τα στοιχεία είναι από το Βιβλιοπωλείο "Σύγχρονη Εκφραση".
"Σύγχρονη Εκφραση", Δημάρχου Ι. Ανδρεαδάκη 49, (πρώην Πεσ. Μαχητών), Λιβαδειά τηλ.& fax (22610) 23136, e-mail: lamnik@acn.gr
8 σχόλια:
Και να λες πάλι καλά Παράλληλε. Στο συμπαθέστατο από πολλούς νησί μου τις κορυφές του τοπ τεν βρίσκονται το Άστρα και Όραμα, το Φως και το Αννε σημαίνει μάνα. Ενώ κάποιοι λιγοι καυχιόνται πως :
"ε ναι γραφω και στιχους. Έχω ένα γνωστό που ξέρει την αδερφή της γυναίκας του κολλητού του Ρέμου".
Σώσαμε.
Θα μου τη γνωρίσεις;
Γράφω κι εγώ στιχάκια!
"Αχ, θέλω κι εγω να γίνω επιτελους μια διασημη... Αρκετα ψωναρα είμαι και θα σίγουρα ο λαουτζίκος θα με λατρεψει.."
Μου έλεγε χθες το βραδυ μια τρελλη ξανθια και παρα τω...
κι αμεσως μετα μου το 'ριξε το παραμύθι σε στιχακι. Παρε να χεις παραλληλε:
"Οταν ήμουν μικρουλα τοσοδουλα και σκατουλα ηθελα να μεγαλωσω
τα ριαλια ριαλια ριαλια τα σελινια μονα τσε διπλά
Δημαρχοπουλο να παρω και σαν στοχο μου να βαλω τη μυτουλα μου ψηλα να τη σηκωσω...
τα μονολιρα πεντολιρα τσε πουντα ο μπεζεβεβεγκης που τα 'χε στην πουγκα
Επαντρευτηκα και πηρα γιατρο μου 'δωκεν η μοιρα μα εγω δημαρχο τον εκαμα το ξευρει όλο το χωριο...
ωπα βρε ωπα..."
Και να το δώσεις στην Εμπειρία Εκδοτική
:):)
Τώρααν εγώ πρέπει να πω κάτι, το μόνο που μου έρχεται στο μυαλό είναι ένα νανούρισμα που μελοποίησε ο Κηπουργός, έγραψε η Νικολακοπούλου και ερμήνευσε ο Χρόνης Άιδονίδης:
"Βλεφαρό μου μη χαράξης,
άστρο της αυγής μην μου τρομάξεις.
Έλα υπνε πάρτο,
σε μετάξι επάνω βάλτο, σιγά.
Κι'από μέλι γάλα να είναι του ονείρου του η σκάλα πλατιά.
Βλέφαρό μου σφαλιστό,
αχ τυχερό μου...."
Όταν γράφεις με τη καρδιά σου, αγγίζεις.
Άγιε Θωμά,
όταν δεν γράφω να δεις!...
DeliriumTremens,
καλύτερα να εκδοθώ στη "Συγγρού"
εσύ είσαι,
Το νέο ποιητικό μέτρο του "ιατρικού δεκαπεντασύλλαβου" είναι δικό σας ή το ξεπατικώσατε από Δημοτικό Συμβούλιο?
Δόξα να 'χει ο Γουτεμβέργιος, ούτε ένα από δαύτα δεν με συνόδεψε!
Αν και ο Παμούκ δεν με χαλάει...
Προσωπικά απορώ και ανησυχώ ταυτόχρονα για την παρουσία του Ισίδωρου Ζουγρού στη θέση νο2. Πρόκειται για ιδιαιτέρως αξιόλογη περίπτωση, και πολύ φοβάμαι μην καεί μαζί με τη λοιπή λογοτεχνική ξεραΐλα.
Δημοσίευση σχολίου