Ωδή στον Αρμάνδο Διέγο Μαραδόνα

Αστραπηδόν επέταξε την μπάλα εμπρός

κι εκκίνησε απότομα ελαύνων ως μότο-κρος θηρίον·

απέναντί του πάραυτα τοποθετήθηκαν τα σώματα Εγγλέζων,

μόνο που δεν εθύμιζαν του Θρύλου μας τον Λάκη Γκλέζον

(τον μάγκα τον νυκτόβιο, που ως παίκτης τελευταίος,

πίσω από Σιώκο, Αγγελή και Γιάννη Γκαϊτατζή,

την μπάλα ή τον αντίπαλο καθάριζε μοιραίως).

Τέλος της παρενθέσεως, στον ήρωά μας πάλι:

Την σέντρα του Ρουβίκωνα διέβη ως Ύπατος ο Διέγο,

τούτον, ο των φτωχών τον βασιλέα, τον χαμηλόκεντρο γκαούτσο,

οι λευκοδόριοι υπασπιστές της πρώην αυτοκρατορίας τον εκυνήγησαν

ως στερημένοι εραστές, που τον αντίζηλον φλέγονται να πλήξουν.

Μα αυτός, προκλητικώς κι αέρινα διέφευγε παρά τα κυβικά του,

αφειδώς και οφιοειδώς, 

άλλους εντρίπλαρε επιεικώς,άλλους δε, εξάπλωνε στο χώμα,

και ως σούπερ φέρυ της γραμμής Ηγουμενίτσα - Ανκόνα

τον Σίλτον τον τερματοφύλακα πλαγιοκόπησε ωσάν μικρή στρειδώνα,

και όταν το πλεχτό του ηδονικώς εμβόλιζε,

πλην Λακεδαιμονίων, ο κόσμος όλος αναφώνησε:

  -Γειά σου Καραϊσκάκη μου, Διέγο Μαραδόνα!

   Εσύ, σαν τρέχων Μπολιβάρ, σαν σπέρμα του Γκεβάρα,

   έναντι των αποικιοκρατών τέρμα αντάρτικον επέτυχες, 
   Βελουχιώτικον, το γκολ του άπαντος αιώνα!

.