Οι πρωινές μητέρες
με τη τσίμπλα στην καρδιά,
ώρα χαράματα σαν έξαφν’ ακουστεί
της επανάληψης ο θίασος,
αδίπλωτα αφήνουν τα σεντόνια
και με δίπλωμα ανάγκης
με σαράντα άλογα κι άλλα τόσα χιλιόμετρα
οδηγούνε τις Ιφιγένειές τους
στις Αυλίδες αυλές
των θυσιαστήριων σχολείων.
Οι πρωινές μητέρες,
σπουδάζουν καλύτερα απ’ τα παιδιά τους
το ουσιαστικό Κλυταιμνήστρα
και βέβαια γνωρίζουν άριστα
όλες τις πτώσεις του ονόματος
σαν να ‘τανε δικές τους.
Οι πρωινές μητέρες,
κλίνουν το ρήμα συμβιβάζομαι
σε όλους τους χρόνους,
όλο τον χρόνο.
Οι πρωινές μητέρες,
-άβαφα και άφωτα κορμιά-
νίβονται για να υγράνουν τη στέγνα τους,
χτενίζονται σαν τους τριακόσιους πριν από τη μάχη
και σε ένα διαγώνισμα λαθών,
κάθε μέρα ερωτεύονται τα παιδιά τους
με μιαν αγάπη σήριαλ.
Κι επειδή τον Βασιλιά ποτέ δεν σκότωσαν
γεννοβολούν αβέρτα Οιδίποδες,
ώστε νύμφες ανύμφευτες να τους συνοδεύουν
ως Οθέλοι κι αρκουδιάρηδες μαζί ,
οι πρωινές μητέρες!