Αναγνώστες

20 Ιουν 2006

Οι πρωινές μητέρες

Οι πρωινές μητέρες

με τη τσίμπλα στην καρδιά,

ώρα χαράματα σαν έξαφν’ ακουστεί

της επανάληψης ο θίασος,

αδίπλωτα αφήνουν τα σεντόνια

και με δίπλωμα ανάγκης

με σαράντα άλογα κι άλλα τόσα χιλιόμετρα

οδηγούνε τις Ιφιγένειές τους

στις Αυλίδες αυλές

των θυσιαστήριων σχολείων.


Οι πρωινές μητέρες,

σπουδάζουν καλύτερα απ’ τα παιδιά τους

το ουσιαστικό Κλυταιμνήστρα

και βέβαια γνωρίζουν άριστα

όλες τις πτώσεις του ονόματος

σαν να ‘τανε δικές τους.

Οι πρωινές μητέρες,

κλίνουν το ρήμα συμβιβάζομαι

σε όλους τους χρόνους,

όλο τον χρόνο.


Οι πρωινές μητέρες,

-άβαφα και άφωτα κορμιά-

νίβονται για να υγράνουν τη στέγνα τους,

χτενίζονται σαν τους τριακόσιους πριν από τη μάχη

και σε ένα διαγώνισμα λαθών,

κάθε μέρα ερωτεύονται τα παιδιά τους

με μιαν αγάπη σήριαλ.

Κι επειδή τον Βασιλιά ποτέ δεν σκότωσαν

γεννοβολούν αβέρτα Οιδίποδες,

ώστε νύμφες ανύμφευτες να τους συνοδεύουν

ως Οθέλοι κι αρκουδιάρηδες μαζί ,

οι πρωινές μητέρες!

2 σχόλια:

παράλληλος είπε...

Η τελευταία στροφή είναι η επικίνδυνη.
Πάντα έτσι είναι.
Ή σώνεσαι ή σε μαζεύουν απ’ τα χωράφια.
Καθόλου άσχετο!

Και ναι, είναι γκάφα: μόνο "σταμάτη" δεν θεωρώ τον εαυτό μου. (με ό,τι καλό και ό,τι κακό σημαίνει αυτό, που λέει κι ο Χατζηγιάννης).

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.