Αναγνώστες

10 Οκτ 2008

Με τέσσερα χέρια

Δυό χέρια στη βορειοδυτική Ελλάδα και δυό στη Ρούμελη, δυό άγνωστοι φίλοι κυριολεκτικά, έγραψαν από κοινού ένα ποίημα (;).
Με την Δήμητρα, γνωριζόμαστε μόνο ψηφιακά. Από δω, από τα μπλογκ. Ούτε στο τηλέφωνο δεν έχουμε μιλήσει. Επικοινωνώντας όμως το καλοκαίρι, ιντερνετικά πάντα, έπεσε η ιδέα να δοκιμάσουμε να γράψουμε ένα ποίημα κατά παράβαση όλων των εννοιών της ατομικής δημιουργίας. Λίγοι στίχοι τη μια μέρα, λίγοι την άλλη, χωρίς κανόνες, όσο και όταν είχε έμπνευση ο καθένας μας, να ‘σου λοιπόν το εργόχειρο στα google docs, χωρίς σχεδόν διορθώσεις και χωρίς να συστήσει τίποτα ο ένας στον άλλον! Η αυτοδιαχείριση και η κοινοκτημοσύνη στην Τέχνη! Ούτε ο Μαγιακόφσκι δεν το είχε φανταστεί!( Ή μήπως το προέβλεψε και γι αυτό αυτοκτόνησε);

Τα σέβη μου στη Δήμητρα, που ψευδόταν πως δεν τα καταφέρνει με την ποίηση!...


Μινώταυρος οι μέρες
το αίμα μας παρθένο ζητάνε.
Κι ούτε που νοιάστηκαν
αν περπατήσαμε και που,
μόνο να ξεδιψάσουν με το κόκκινο
καταβολή απ' το υστέρημά μας.

Στις γιορτές τους ήμασταν
τα ορφανά που τρώγαν χώρια.
Ρούχα και πλουμίδια,
μόνο τα μάτια χόρτασαν.

Δεν έχουμε λόγο να γείρουμε
ούτε να σηκωθούμε πάνω από τη γη των επερχόμενων.
Είμαστε το κριθαράκι στο μάτι,
το σπασμένο οστούν της καρτερίας.
Το σημάδι που οδηγεί τα καινούρια βήματα
σε μονοπάτια που ερευνήθηκαν
σε εχθρική γη
διάσπαρτη με τοτέμ αλλονών.

Όμως, εγώ θέλω εδώ!
Εδώ να διψάσω
Εδώ να χορτάσω .
Στο δικό μου τραπέζι, μες στη χαρά μου,
δίχως να γυρίσω το μάγουλο ούτε μιά φορά.

18 σχόλια:

Aura είπε...

Πολύ καλό. Δυνατότατο!

"Όμως εγώ θέλω εδώ!"
Το καλύτερο σημείο του ποιήματος!
Τέσσερις λέξεις που η κάθε μία ξεχωριστά φωνάζει το ίδιο πράγμα..
"Διψάω για Ζωή"..


Μπράβο σας:)

pandiony είπε...

"Στις γιορτές τους ήμασταν
τα ορφανά που τρώγαν χώρια"
"Όμως εγώ θέλω εδώ!"

και το άλλο πρόσωπο τι θέλει;
έμινα με την απορία!

Ανώνυμος είπε...

καταπληκτική συνύπαρξη

Χριστίνα Ανέφελη είπε...

Όμορφο στ' αλήθεια το αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας.
Έχω όμως κι εγώ την ίδια απορία με την Πανδιώνη...

demetrat είπε...

σου απαγορεύω να με σεβάζεσαι ,σεβάχ..αχαχάχ...αχ...αχ.
Αυτό με το Μαγιακόφσκυ ,λές να τον αυτοκτόνησε η πρόβλεψη πως το παντελόνι θα καταντούσε βερμούδα;
δ

Ανώνυμος είπε...

σας παει η συνεργασια

XRISTINA G.V. είπε...

Οσοι έχουν το θάρρος να επιλέγουν τον λαβύρινθο, ξέρουν να βρουν το νήμα..
Να είσαι καλά πάντα,
Χριστίνα

Ανώνυμος είπε...

υ.γ: σε καλεσα σε ενα παιχνιδι
με 7 αληθειες για εσενα

http://the0thertime.blogspot.com/2008/10/6.html

φιλια ευθραυστα!!

quartier libre είπε...

@ στο φωτόλεξο,
υπάρχουν πράγματα, που έχω κι εγώ δημοσιεύσει στο blog :)

για παράδειγμα,
το αγόρι στην τάξη με το μαντήλι στο στόμα

και οι φωτό
με τα μαρμαράκια της Τήνου,
κάτω στη σελίδα !
τι όμορφα !

παράλληλος είπε...

@ Αύρα,

Ευχαριστούμε :)

Ναι, «διψάμε για Ζωή»!


@ Πανδιώνη,

Με την απορία θα μείνεις! ;)
Καθένας διαλέγει το τραπέζι και το κρεββάτι του, που λέει η φίλη μου.

παράλληλος είπε...

@ Ποιώ-Ελένη,

Ευχαριστώ, καλώς ήρθες!


@ Ανέφελη,

Στο ποίημα μια ψυχή μιλάει!...
Μπορείς να ξεχωρίσεις ποιος λέει τι;
Εγώ όχι.

παράλληλος είπε...

@ Δήμητρα,

όχι ακριβώς! ;)
Πιστεύω ότι ο Βλαντιμίρ προέβλεψε τους άντρες ως σύννεφα (σκέτα, χωρίς παντελόνια και συμπαραμαρτούντα…)


@ Φαίη,

merci bien!
Καταφθάνω.

παράλληλος είπε...

@ Χριστίνα,

ο καθείς και ο μίτος του!
Που οφείλει στον εαυτό του να τον ξετυλίξει.

Φιλιά.


@ quartier libre,

το αγόρι του Doisnaeu! Αγαπημένος φωτογράφος από την εφηβεία μέχρι τώρα. Από τις λίγες αγάπες που δεν άλλαξαν ή μετριάστηκαν!
Και η Τήνος! Άλλη αγάπη!
Πρόσφατα πέρασα τράνζιτ και μύρισα, ναι ΜΥΡΙΣΑ τις εικόνες της! (όχι της Χώρας, βέβαια).

Να είσαι καλά.

sinnefo rain είπε...

καλημέρα Γιωργο

Ανώνυμος είπε...

ελπίζω το σημάδι ν' ανοίξει κι άλλο νέο βήμα!

πολύ καλό!

καλό μεσημέρι

παράλληλος είπε...

@ mist,
μακάρι.

Να είσαι καλά.


@ Συννεφούλα,

"Ασκάλαφε! Τον ώμο σου τρύπησε το δόρυ".

Καλό βράδυ.

sinnefo rain είπε...

προς το παρων:

"Τώρα εχω στήσει ενέδρα για το καλοκαίρι, παλικάρια"

μετά λεω να πάρω πρώτα τα όρη και μετα τα βουνά έτσι για αλλαγή
:)

SDRyche είπε...

"Με τέσσερα χέρια";
Με δύο μυαλά θα έλεγα εγώ, που βγάζουν ένα πολύ όμορφο αποτέλεσμα.
Καλή συνέχεια να έχετε.
Καλημέρα.