Έπειτα, ήρθαν για τους Εβραίους. Δε μίλησα, επειδή δεν ήμουν Εβραίος…
Μετά συλλάβανε του εργάτες, μέλη συνδικάτων. Δε μίλησα, επειδή δεν ήμουν συνδικαλιστής.
Ύστερα, ήρθαν για τους καθολικούς. Πάλι δε μίλησα, επειδή ήμουν προτεστάντης…
Αλλά στο τέλος, όταν ήρθαν να πιάσουν εμένα, δεν είχε απομείνει κανείς, για να μιλήσει…
(Μάρτιν Νιμέλερ, γερμανός πάστορας που πέθανε στο Άουσβιτς)
Δυο νέοι άνθρωποι, ο Ταράσιο Ζαντορόζνι και ο Γεράσιμος Κυριακόπουλος, προφυλακισμένοι από τον περασμένο Μάιο, βρίσκονται σε απεργία πείνας για 65 και 49 μέρες αντίστοιχα, απαιτώντας δίκη.
Οι περισσότεροι γνωρίζουμε το θέμα. Οι περισσότεροι σιωπούμε. Δεν είναι μόνο πολιτικό το θέμα. Είναι η λυδία λίθος που κρίνει τον ανθρωπισμό μας, τα κοινωνικά μας αντανακλαστικά και εν τέλει τις απαιτήσεις μας από το «σύγχρονο κράτος».
Προσυπογράφω το ποστ του φίλου Νικολάκη από τους Panokato.Οι επιστολές των απεργών πείνας εδώ.
10 σχόλια:
Τι να πεις,στο Ελληνισταν ζουμε οχι στην Ευρωπη...
Στην Ευρώπη τηρούν τα προσχήματα.
Ευρώπη, ε; Ας δούμε δύο εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον παραπάνω κανόνα:
Μία από τη δεκαετία του 80 (σκληρός θατσερισμός βέβαια τότε)
http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=17012&m=R18&aa=1
Και μία από την Ισπανία του σοσιαλιστή Θαπατέρο (και οπαδού της Μπαρτσα, γμτ μου), η οποία συμβαίνει τώρα:
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=644011
Υγιαίνετε!
Μεγάλωσα με την εικόνα (και φάντασμα) του Μπόμπυ Σαντς. Φαίνεται ότι η Θάτσερ μετασαρκώνεται ακόμα.
Διόρθωση: μετενσαρκώνεται
Μπράβο για το ποστ σου και μπράβο για το ποστ του φίλου σου του Νικολάκη! Όταν τα μεγάλα κανάλια εξομειώνουν όσους βγαίνουν στους δρόμους με τους χουλιγκάνους των μεγάλων ομάδων -καλό είναι να ακούγεται και καμιά αλήθεια -έτσι για αλλαγή.
φίλε χίλια μπράβο!
με συγκίνησε πολύ το ποστ σου...
Το κάνω λυνκ - καλημέρα
"Η ζωή αλλάζει δίχως να κοιτάζει
τη δική σου μελαγχολία
κι έρχεται η στιγμή για ν' αποφασίσεις
με ποιους θα πας και ποιους θ' αφήσεις"
έλεγε κάποτε ο Νιόνιος...
+Συνέχισε+
Δημοσίευση σχολίου