Πώς ο άνθρωπος γίνεται σκύλος!

Όταν φιλάς το χέρι που σε δάγκωσε,

όταν αγαπάς τα πόδια που σε κλώτσησαν,

όταν της λογικής η μυρωδιά διορθώνει το ένστικτό σου,

όταν μαζεύεις τις πέτρες που σου πέταξαν,

όταν τις πληγές λογαριάζεις για χάδια,

αρχίζεις σιγά-σιγά να γίνεσαι σκύλος.

Όταν στη στάση περιμένεις την βροχή

και σε προγκάνε τα παιδιά,

όταν ντρέπεσαι που ντύθηκες τα ρούχα τους,

όταν την πόρτα του παράδεισου χτυπάς

κι αφού σε κεράσουν γλυκό του κουταλιού

στις λάσπες σε πετάξουν αδιαμαρτύρητο,

τότε σκύλος αρχίζεις να γίνεσαι!

Όταν μεγαλώνουν τα αυτιά σου

αλλά το στόμα σου μαζεύεται,

όταν η μύτη και τα μάτια σου τρέχουν

και σε τρομάζει η φωνή σου,

όταν δεν χωράς στη μέρα

και στη νύχτα περισσεύεις,

όταν ο καθρέφτης σου σε φτύνει

κι εσύ στις ξένες λέξεις ψάχνεις να κρυφτείς,

το αλύχτισμά σου το τρύπιο θα μαρτυρά

πως πάντα σκύλος ήσουν!